"Na lewicowej wrażliwości młodego Kołakowskiego zaważyła scena, jaką zapamiętał jeszcze z dzieciństwa. Pewnego dnia spostrzegł na jednej z ulic Radomia mężczyznę, który prosił przechodniów o pieniądze. Nie był to "zawodowy" żebrak; bardziej robotnik, który stracił pracę, jest ojcem rodziny i nie ma jej za co wyżywić.
"W oczach miał prawdziwą rozpacz pomieszaną ze wstydem" (ten cytat i kolejne za: Leszek Kołakowski, Zbigniew Mentzel, "Czas ciekawy, czas niespokojny. Z Leszkiem Kołakowskim rozmawia Zbigniew Mentzel", tom 1, Kraków 2007, s. 29). W efekcie obraz ten zaważył na późniejszych wyborach politycznych Kołakowskiego, dla którego walka z materialną nędzą ludzką stała się moralnym nakazem, jednocześnie probierzem przyzwoitości".
https://culture.pl/pl/artykul/filozof-w ... i-komunizm
"Filozof w trzech słowach. Leszek Kołakowski: Komunizm"
Moderator: moderatorzy
Regulamin forum
W tematach dotyczących choroby proszę pisać w odpowiednim poddziale "dyskusji ogólnej".
W tematach dotyczących choroby proszę pisać w odpowiednim poddziale "dyskusji ogólnej".
Re: "Filozof w trzech słowach. Leszek Kołakowski: Komunizm"
"Choć wyrastają z jednego doświadczenia zauroczenia powojennym komunizmem, każdy z nich wybierze inną drogę, na końcu której będzie stało pytanie o Jezusa.
Dlaczego nie widziałem tego wcześniej? Jest to przecież historia na wyciągnięcie ręki, ale dostrzegłem ją dopiero po przeczytaniu śmiałej biografii Zygmunta Baumana autorstwa Dariusza Rosiaka. Utwierdziło mnie zaś, gdy sięgnąłem po „Chrześcijaństwo” Leszka Kołakowskiego. Ich biografie, socjologa i filozofa, są żywotami równoległymi. W cieniu Baumana stoi Kołakowski, za plecami Kołakowskiego wyłania się Bauman: inspirują się, demaskują, wywierają wpływ swymi niesamowitymi osobowościami. I choć wyrastają z jednego doświadczenia zauroczenia powojennym komunizmem, każdy z nich wybierze inną drogę, na końcu której będzie stało pytanie o Jezusa".
https://wiez.pl/2019/12/06/bauman-i-kol ... ownolegle/
Dlaczego nie widziałem tego wcześniej? Jest to przecież historia na wyciągnięcie ręki, ale dostrzegłem ją dopiero po przeczytaniu śmiałej biografii Zygmunta Baumana autorstwa Dariusza Rosiaka. Utwierdziło mnie zaś, gdy sięgnąłem po „Chrześcijaństwo” Leszka Kołakowskiego. Ich biografie, socjologa i filozofa, są żywotami równoległymi. W cieniu Baumana stoi Kołakowski, za plecami Kołakowskiego wyłania się Bauman: inspirują się, demaskują, wywierają wpływ swymi niesamowitymi osobowościami. I choć wyrastają z jednego doświadczenia zauroczenia powojennym komunizmem, każdy z nich wybierze inną drogę, na końcu której będzie stało pytanie o Jezusa".
https://wiez.pl/2019/12/06/bauman-i-kol ... ownolegle/
Re: "Filozof w trzech słowach. Leszek Kołakowski: Komunizm"
"Potężny tom „Chrześcijaństwo” w układzie Czyżewskiego świetnie oddaje postawę religijną filozofa: książka zaczyna się od tekstu o Erazmie z Rotterdamu, jakby alter ego Kołakowskiego, a kończy zmierzając w stronę Pascala. Tych dwóch wiar nie sposób zestawić ze sobą: jedna jest poszukująca, druga to prawdziwy skok w przepaść. Zapewne w takim rozdarciu musimy pozostać, pisząc o Kołakowskim i Bogu. Bo choć w „Jezusie ośmieszonym” pisał znamienne zdanie, że „Jezus jest ośmieszany, ale wiemy, że ma rację”, to esej ten pozostaje niedokończony, zupełnie jakby Kołakowski powstrzymał się przed udzieleniem ostatecznej odpowiedzi".
https://wiez.pl/2019/12/06/bauman-i-kol ... ownolegle/
No tak, ciekawe wyzwanie: jak dojść do prawdy? Co z tym Jezusem?
https://wiez.pl/2019/12/06/bauman-i-kol ... ownolegle/
No tak, ciekawe wyzwanie: jak dojść do prawdy? Co z tym Jezusem?
Re: "Filozof w trzech słowach. Leszek Kołakowski: Komunizm"
Albo jak odkryć nową prawdę, to co zakryte jeszcze na naszym poziomie rozwoju. Możliwe, że nikt jeszcze nie miał racji do końca.
Re: "Filozof w trzech słowach. Leszek Kołakowski: Komunizm"
Zepsucie każdej ideologii, w tym komunizmu i chrześcijaństwa, może nastąpić z wielu powodów, w tym ludzkiej chciwości, dynamiki władzy i chęci osiągnięcia osobistych korzyści. Należy zauważyć, że nie wszystkie jednostki i organizacje, które popierają te ideologie, angażują się w zachowania korupcyjne.
W przypadku komunizmu, centralizacja władzy w rękach państwa może prowadzić do koncentracji władzy w małej grupie jednostek, które mogą wykorzystywać swoją pozycję dla osobistych korzyści. Dodatkowo, brak odpowiedzialności i przejrzystości w systemie komunistycznym może stworzyć środowisko sprzyjające korupcji.
W przypadku chrześcijaństwa korupcja może mieć miejsce, gdy jednostki lub organizacje wykorzystują swoje powiązania religijne dla osobistych korzyści, takich jak wykorzystywanie finansowe członków lub nadużywanie władzy w instytucjach religijnych. Ponadto przywódcy religijni mogą stać się skorumpowani poprzez angażowanie się w nieetyczne lub niemoralne zachowania, albo poprzez promowanie polityki lub przekonań, które są sprzeczne z naukami chrześcijaństwa.
Należy zauważyć, że korupcja nie jest nieodłącznym elementem ani komunizmu, ani chrześcijaństwa, ale raczej jest wynikiem działań jednostek w tych systemach. Ideały i zasady zarówno komunizmu, jak i chrześcijaństwa mogą być siłą dobra w świecie, ale to od jednostek zależy, czy ideologie te będą praktykowane w sposób etyczny i zgodny z ich deklarowanymi wartościami i przekonaniami.
W przypadku komunizmu, centralizacja władzy w rękach państwa może prowadzić do koncentracji władzy w małej grupie jednostek, które mogą wykorzystywać swoją pozycję dla osobistych korzyści. Dodatkowo, brak odpowiedzialności i przejrzystości w systemie komunistycznym może stworzyć środowisko sprzyjające korupcji.
W przypadku chrześcijaństwa korupcja może mieć miejsce, gdy jednostki lub organizacje wykorzystują swoje powiązania religijne dla osobistych korzyści, takich jak wykorzystywanie finansowe członków lub nadużywanie władzy w instytucjach religijnych. Ponadto przywódcy religijni mogą stać się skorumpowani poprzez angażowanie się w nieetyczne lub niemoralne zachowania, albo poprzez promowanie polityki lub przekonań, które są sprzeczne z naukami chrześcijaństwa.
Należy zauważyć, że korupcja nie jest nieodłącznym elementem ani komunizmu, ani chrześcijaństwa, ale raczej jest wynikiem działań jednostek w tych systemach. Ideały i zasady zarówno komunizmu, jak i chrześcijaństwa mogą być siłą dobra w świecie, ale to od jednostek zależy, czy ideologie te będą praktykowane w sposób etyczny i zgodny z ich deklarowanymi wartościami i przekonaniami.
Re: "Filozof w trzech słowach. Leszek Kołakowski: Komunizm"
Poczytajmy fragmenty wstępu do "Chrześcijaństwa" Leszka Kołakowskiego:
Kołakowski i jego Chrystus
(...)
„Przesłanie Jezusa było takie: w obliczu nieuniknionego Końca wszystkie dobra i rzeczy ziemskie są jeśli nie bezwartościowe, to w każdym razie drugorzędne i względne, nigdy nie powinny uchodzić za dobra same w sobie, a tym bardziej za wartości absolutne. (…) Chrześcijaństwo traci cały swój sens historyczny, moralny i religijny w momencie, gdy zapomni się o tej najważniejszej idei: że wszystkie wartości doczesne są tylko względne i drugorzędne”.
https://wiez.pl/2019/11/21/leszek-kolak ... cijanstwo/
Okazuje się, że w grę wchodzi rzeczywistość ponadjednostkowa i dotykająca czasoprzestrzeni o wiele potężniejszej niż okamgnienie doczesnego życia śmiertelników dowolnego pokolenia ewolucji Życia na Ziemi. Ta droga zapewne podąża myśl filozoficzna i chce odkryć prawdę. To jest fascynujące i obiecujące, nawet jeżeli zbyt trudno jest dociec tego, co tak naprawdę dzieje się z nami po krótkim okresie styku z rzeczywistością, poza biologicznym horyzontem każdej jednostki.
Kołakowski i jego Chrystus
(...)
„Przesłanie Jezusa było takie: w obliczu nieuniknionego Końca wszystkie dobra i rzeczy ziemskie są jeśli nie bezwartościowe, to w każdym razie drugorzędne i względne, nigdy nie powinny uchodzić za dobra same w sobie, a tym bardziej za wartości absolutne. (…) Chrześcijaństwo traci cały swój sens historyczny, moralny i religijny w momencie, gdy zapomni się o tej najważniejszej idei: że wszystkie wartości doczesne są tylko względne i drugorzędne”.
https://wiez.pl/2019/11/21/leszek-kolak ... cijanstwo/
Okazuje się, że w grę wchodzi rzeczywistość ponadjednostkowa i dotykająca czasoprzestrzeni o wiele potężniejszej niż okamgnienie doczesnego życia śmiertelników dowolnego pokolenia ewolucji Życia na Ziemi. Ta droga zapewne podąża myśl filozoficzna i chce odkryć prawdę. To jest fascynujące i obiecujące, nawet jeżeli zbyt trudno jest dociec tego, co tak naprawdę dzieje się z nami po krótkim okresie styku z rzeczywistością, poza biologicznym horyzontem każdej jednostki.
