Po co żyjemy ??

[Zagubiona we mgle]

.

[Kamil Kończak]

na dłuższą metę zabiera tylko resztki godności!

Godność zabiera mi służba zdrowia,bezduszni lekarze i orzecznicy oraz ludzie,którzy widzą tylko czubek swojego nosa.Godność zabierają mi ludzie,którym muszę udowadniać prawdę i to,że mam prawo do cierpienia.Póki co choć cierpię niemiłosiernie cierpienie nie odebrało mi jeszcze godności bo zawsze czułem się dumnym człowiekiem pomimo tego,że byłem poniżany albo traktowany jak powietrze.Nie czuję się szczęśliwy przez to,że cierpię.Staram się znaleźć w tym sens.Inaczej już by mnie tu nie było.

[zbyszek]

Apoteoza cierpienia to moim zdaniem fałszywa doktryna. Opiera się ona na niezrozumieniu rzeczy oczywistych: że sens jest w szczęśliwym życiu, w miłości, w spełnieniu, w pomyślności dla siebie i najbliższych. Dopatrywanie się sensu w nieszczęściu to albo jakaś ucieczka przed przeżyciem w pełni rozpaczy, albo masochizm - rodzaj zboczenia.

Człowiek tworzy kulturę może nieudolnie, lecz po to, żeby lepiej żyć. Kto chce cierpieć będzie ją niszczył. W najlepszym razie odrzuci wygodne życie, zamknie się w pustelni, lub będzie się biczował. Poczytajcie wątek o autoagresji. Przecież to jest nieszczęście, które oddala człowieka od życia w zgodzie z samym sobą. Szukamy dróg wyjścia z niego, a nie metod jak je zwiększyć, żeby przysporzyć sobie sensu.

Kto szuka nieszczęścia niech się naje jakiejś chemii. Wcale nie muszą to być narkotyki, wystarczy trutka na szczury, żeby narobić sobie cierpienia na całe życie. Pewno będzie doświadczał dużo sensu w życiu jako inwalida ! :twisted:

[Kamil Kończak]

W kontekście tego co napisałem w ostatnim poście uważam Twój wpis za idiotyczny.Jeśli mam do wyboru samobójstwo to wolę szukać już w czymś sensu co wcale nie znaczy,że pochwalam swoje położenie i się w tym cierpieniu zatapiam.Po prostu jako człowiek wiem,że wyczerpałem już wszystkie metody ratowania okrętu jakim jestem.Widać,że niepotrzebnie Zbyszku wszystko w sobie tłumisz.Bo z każym zdaniem coraz bardziej się rozkręcałeś.Doceniam to,że użyłeś nawet sformułowania "moim zdaniem".Bądź sobą.Ja nie mam zamiaru być twórcą kultury.Nie uważam,żebym przyczyniał się do niszczenia czegoś w ten sposób.Po prostu się ratuję.A swoje persfazyjne przemyślenie zostaw dla siebie.

[zbyszek]

Dlaczego pokładasz swoją godność w szukaniu sensu, gdzie go nie ma ? Przecież nikt nie zmusza Cię do udowadniania sensu tego co robisz, ani tego, że żyjesz lub cierpisz więc dlaczego czujesz się atakowany jakby ktoś Ci go odbierał ?

[Kamil Kończak]

Odpowiedziałeś po moim poście więc niejako w kontekście tego co napisałem.Bardzo często wiele rzeczy przeinaczasz,parodiujesz.Nigdzie nie pisałem o tym,że cierpienie nie odbiera mi godności co próbujesz mi pośrednio wmówić .Nie szukam też godności w cierpieniu!Swoją godność mam w sobie,w tym że jestem świadomy swojej wartości,tego,że staram się szanować siebie i innych i tego samego oczekuję w zamian.Nie wciskaj mi tu więc czegoś czego nie pisałem!To nie moja wina,że mój post,który odczytałeś błędnie był tylko pretekstem do z góry zamierzonej tyrady na temat apoteozy cierpienia. Napisałem tylko,że większą godność odbierają mi lekarze,oczecznicy itd.Bo wcale co Cię pewnie zdziwi nie uważam że choroba pochodzi od Boga.Ona jest i tyle.A skoro jest chciałbym pomimo choroby móc godnie jeszcze przeżyć kawałek życia.Żeby przeżyć muszę udowadniać jakimś lekarzom,że to co mówię jest prawdą.Że na prawdę nie mam sił pracować na swoje utrzymanie.Generalnie nie chcę żyć i gdyby było można chciałbym umrzeć w tej chwili.Z różnych wzlędów boję się też samobójstwa.Więc skoro żyje pomiędzy jednym a drugim naturalnym staje się,że to cierpienie,które mnie niszczy staje się sensem samo przez sie.Sensem,który zaprowadzi mnie do grobu później niż bym tego chciał.Bo jestem już opuszczonym domem,w którym hula wiatr.I tak wiem,że tego nie zrozumiesz.A ja się nie tłumaczę.Po prostu widzę jak jak Twoje myślenie jest przesiąknięte awersją do katolicyzmu(biczownicy,pustelnicy).Bo na dobrą sprawę niektórzy mogą wierzyć także w karmę w której cierpienie jest czymś co pochodzi od nas samych,jest pewnego rodzaju drogowskazem.Więc z tych względów ma sens choć nie jedyny.Ty jednak z jakichś przyczyn kierujesz swoją kpinę i wyobraźnię w jednym kierunku.

[Krzysztof Gałkiewicz]

[...]

[mei]

.

[zbyszek]

... chciałbym umrzeć w tej chwili.Z różnych wzlędów boję się też samobójstwa.Więc skoro żyje pomiędzy jednym a drugim naturalnym staje się,że to cierpienie,które mnie niszczy staje się sensem samo przez sie. ..

Dlaczego ? Przecież w życiu spotykasz wiele porażek i przykrości. Skąd pomysł, że one mają sens ?
Moja awersja pochodzi z podejrzenia, że przypisywanie cierpieniu sensu to fałszywe pocieszenie, a w gruncie rezygnacja ze spojrzenia prawdzie w oczy na użytek rzekomego pocieszenia. Taka postawa może wręcz utwierdzać człowieka w cierpiętniczej pozie. Nie ma co propagować mechanizmów obronnych.

[Kamil Kończak]

Widzę,że niewiele rozumiesz.Ja już nie chcę szukać sensu.Żadnego.Skoro nie chcę szukać sensu zostaje to co najbardziej czuję.Cierpienie.Więc staje się niejako sensem a może bardziej esencją.Jak kto woli.Umiesz logicznie, przetrawić to zdanie?Bo emocjonalnie to na pewno nie jesteś w stanie.W żaden sposób się też tym nie pocieszam.O sobie wiem wszystko.A tak w ogóle znasz prawdę Zbyszek?

[zbyszek]

... Skoro nie chcę szukać sensu ... Cierpienie .... staje się niejako sensem ...

Nie, nie za bardzo umiem przetrawić. Gdzie tu logika ? Skoro nie chcesz szukać sensu to nie szukaj i kropka. Przecież nie musisz. Jak pisałem powyżej - to pewno jakiś mechanizm obronny, który tu opisujesz.

[Zagubiona we mgle]

[quote="Krzysztof Gałkiewicz"]W związku z omawianym w tym wątku cierpieniem chcę podzielić się z Wami słowami: Kogo Bóg, Jahwe, kocha, tego karci, aby ten nie .

[Krzysztof Gałkiewicz]

[...]

[zbyszek]

To się nazywa tzw. autorytarne wychowanie. Kiedyś ludzie myśleli, że dzieci będą tym lepiej wychowane im bardziej się je leje. Ale to już chyba minęło.

[Zagubiona we mgle]

.

[stanley151]

dla mnie życiem jest pełnienie woli Bożej, jestem grzesznikiem np. dużo pale papierosow, ale codzienna walka z moimi slabosciami, i stawanie sie coraz lepszym czlowiekiem jest dla mnie sensem zycia.

[Kamil Kończak]

... Skoro nie chcę szukać sensu ... Cierpienie .... staje się niejako sensem ...

Nie, nie za bardzo umiem przetrawić. Gdzie tu logika ? Skoro nie chcesz szukać sensu to nie szukaj i kropka. Przecież nie musisz. Jak pisałem powyżej - to pewno jakiś mechanizm obronny, który tu opisujesz.

Oczywiście,że to na pewno jakiś mechanizm obronny bo tylko Zbyszek Lisiecki ma zawsze we wszystkim rację i monopol na głoszenie poglądów. To od Zbyszka Lisieckiego nauczyłem się używać na tym forum wykrzykników w wyrażaniu tego co czuję.Po prostu cierpię i nie mam zamiaru już tego zmieniać.Możesz uwazać to za niedorzeczne ale nie będziesz mi wmawiać,że to jest jakiś mechanizm obronny.Wiesz w ogóle w jakim jestem stanie?Nie wiesz.Skoro nie mam już sił ani ochoty szukać w niczym sensu to po prostu trwam.I tyle.To nazywasz mechanizmem obronnym?Świadomy wybór?

[stanley151]

SieSzlo nie przejmuj sie, kiedys twoja radosc zakwitnie, mowie ci, kiedy Bog zauwazy ze cierpienia przechodza twoje sily, to je odloży i nie bedziesz juz cierpial

Bog nikomu nie da cierpiec ponad sily.

Cierpliwosci

[zbyszek]

Bog nikomu nie da cierpiec ponad sily.

Z wyjątkiem tych, których przekręciło, czyli chorych na schizofrenię.

[stanley151]

to nie prawda bo smierc jest dalszym ciagiem zycia

zapomniales ze JEzus Zmartwychwstal?:)