Czy wstąpił ktoś w związek, mając diagnozę?

[Ripajo5342]

Uważam, że lepiej jest być samemu, z prostej przyczyny, tzn. będąc z kimś musimy się bardziej kontrolować podczas zagłębiania się w chorobę przy nawrotach. Choruję krótko w porównaniu do Was, ale zrozumiałem już jedno jeśli chodzi o moją chorobę jest ona nieuleczalna, w związku z tym będąc w związku obciąża się chorobą drugą osobę. A co do znalezienia przyjaciela/przyjaciółki (innej płci lub tej samej) który/a jest zdrowy/a to uważam, że nie ma to sensu ponieważ prędzej czy później jedna z osób się może zakochać, a związek osoby chorej na schizofrenię z osobą zdrową nie jest możliwy, i wszyscy a przynajmniej większość z osób na tym forum doskonale to rozumie, i chyba nie muszę tego tłumaczyć.

[Dobro]

Chorzy czują się samotni, a poszukiwanie partnera to pogłębia.

nie mam kobiety i nie czuje sie samotny. wiec to stwierdzenie nie sprawdza sie do wszystkich chorych

Ale nie szukasz nikogo.

[gratis]

Mi nic nie pogłębia. Szukam, wysylam wiadomość i czekam. Jak się nie znajdzie to nic to nie zmieni i też będzie dobrze. Sam w sobie i dla siebie jestem zajebisty. Samotność to nie problem, to wolność. Dużo innych spraw mam ma głowie i nie przejmuję się samotnością. Jedynie co mnie dopada w przypadku samotności to nuda, ale z tym sobie umiem poradzić na co dzień.

[Ripajo5342]

Mi nic nie pogłębia. Szukam, wysylam wiadomość i czekam. Jak się nie znajdzie to nic to nie zmieni i też będzie dobrze. Sam w sobie i dla siebie jestem zajebisty. Samotność to nie problem, to wolność. Dużo innych spraw mam ma głowie i nie przejmuję się samotnością. Jedynie co mnie dopada w przypadku samotności to nuda, ale z tym sobie umiem poradzić na co dzień.

Fakty są takie, że ty nie jesteś samotny tylko sam, a to jest zasadnicza różnica, gdyż ty moim zdaniem nie szukasz tzw. "drugiej połówki" tylko drugiej całości tzn. osoby której nie będziesz musiał kreować nowej rzeczywistości, gdyż będzie to tylko pewnego rodzaju zmiana czegoś co już istnieje.

[amigo]

Chorzy czują się samotni, a poszukiwanie partnera to pogłębia.

nie mam kobiety i nie czuje sie samotny. wiec to stwierdzenie nie sprawdza sie do wszystkich chorych

Ale nie szukasz nikogo.

bo mi dobrze samemu

[gratis]

Mi nic nie pogłębia. Szukam, wysylam wiadomość i czekam. Jak się nie znajdzie to nic to nie zmieni i też będzie dobrze. Sam w sobie i dla siebie jestem zajebisty. Samotność to nie problem, to wolność. Dużo innych spraw mam ma głowie i nie przejmuję się samotnością. Jedynie co mnie dopada w przypadku samotności to nuda, ale z tym sobie umiem poradzić na co dzień.

Fakty są takie, że ty nie jesteś samotny tylko sam, a to jest zasadnicza różnica, gdyż ty moim zdaniem nie szukasz tzw. "drugiej połówki" tylko drugiej całości tzn. osoby której nie będziesz musiał kreować nowej rzeczywistości, gdyż będzie to tylko pewnego rodzaju zmiana czegoś co już istnieje.

Ale przez długi czas doswiadczalem poczucia izolacji od strony kobiet, nic nie dawały moje starania. Dopiero, gdy poznałem kogoś z tego forum, mogłem się wygadać i poczułem się w jakiś sposób rozumiany. To nie było od zawsze, że czulem się pełnią. Nawet dotarłem do wspomnienia z dzieciństwa, gdzie przez matkę poczułem się odrzucony, co miało wplyw na dalsze moje życie jak i również relacje z kobietami.

[Ripajo5342]

Mi nic nie pogłębia. Szukam, wysylam wiadomość i czekam. Jak się nie znajdzie to nic to nie zmieni i też będzie dobrze. Sam w sobie i dla siebie jestem zajebisty. Samotność to nie problem, to wolność. Dużo innych spraw mam ma głowie i nie przejmuję się samotnością. Jedynie co mnie dopada w przypadku samotności to nuda, ale z tym sobie umiem poradzić na co dzień.

Fakty są takie, że ty nie jesteś samotny tylko sam, a to jest zasadnicza różnica, gdyż ty moim zdaniem nie szukasz tzw. "drugiej połówki" tylko drugiej całości tzn. osoby której nie będziesz musiał kreować nowej rzeczywistości, gdyż będzie to tylko pewnego rodzaju zmiana czegoś co już istnieje.

Ale przez długi czas doswiadczalem poczucia izolacji od strony kobiet, nic nie dawały moje starania. Dopiero, gdy poznałem kogoś z tego forum, mogłem się wygadać i poczułem się w jakiś sposób rozumiany. To nie było od zawsze, że czulem się pełnią. Nawet dotarłem do wspomnienia z dzieciństwa, gdzie przez matkę poczułem się odrzucony, co miało wplyw na dalsze moje życie jak i również relacje z kobietami.

Na czym polegało to poczucie? A może po prostu nie byłeś atrakcyjny dla nich w tamtym okresie?

[gratis]

Wiesz nie będę się wypowiadał, bo potem to jest wykorzystywane przeciwko mnie.

[mateus]

Chorzy czują się samotni, a poszukiwanie partnera to pogłębia.

nie mam kobiety i nie czuje sie samotny. wiec to stwierdzenie nie sprawdza sie do wszystkich chorych

Ale nie szukasz nikogo.

szanowałem mojego znajomego za brak zainteresowania związkami. oglądał animacje był uczony. skaranie boże i zaraza.

[Dobro]

nie mam kobiety i nie czuje sie samotny. wiec to stwierdzenie nie sprawdza sie do wszystkich chorych

Ale nie szukasz nikogo.

szanowałem mojego znajomego za brak zainteresowania związkami. oglądał animacje był uczony. skaranie boże i zaraza.

kumaty jakiś

[mateus]

Ale nie szukasz nikogo.

szanowałem mojego znajomego za brak zainteresowania związkami. oglądał animacje był uczony. skaranie boże i zaraza.

kumaty jakiś

zazdrosny o inteligencje. dlatego nasze drogi się rozeszły.