Dusza nieśmiertelna ? Prawda czy Fałsz

[kaznodzieja]

Stan nicości przed narodzinami nie istniał dla nikogo. Nie miał kto nie istnieć. Nie czekałem w nicości aż do XX wieku, aby nie być już dłużej nieżywy. Po prostu był brak punktu odniesienia do czegokolwiek, do istnienia i takie rozważanie nie miało żadnego sensu w rzeczywistości.
Mogłem jeszcze nie istnieć i pojawić się w pokoleniu roku dziesięciotysięcznego i nic by to nie zmieniło dla nikogo.
Dusza nieśmiertelna ma początek a nie ma końca.

Bo prochem jesteś i do prochu wrócisz. ,,,słowa Boga

Na pewno nie umrzecie. ,, słowa przeciwnika Bożego

komu tu uwierzyć

[cezary123]

Bo prochem jesteś i do prochu wrócisz. ,,,słowa Boga

Na pewno nie umrzecie. ,, słowa przeciwnika Bożego

komu tu uwierzyć

I jeden i drugi miał rację.
Przeciwnik nie musiał kłamać, mógł manipulować prawdą, a Stwórca rozzłościł się i wypowiedział te słowa po grzechu pierwszych ludzi a nie przed. Jedno dotyczy ciała, a drugie duszy.
Takie mieli wyobrażenia po prostu pisarze tamtych czasów i kapłani.
Literacki bohater Księgi Rodzaju i owych zdarzeń - Bóg, najpierw zachowuje się jak okrutny sędzia a potem jeszcze kpi z wypędzonych ludzi, węża i tego co im wąż powiedział:

14 Wtedy Pan Bóg rzekł do węża:
"Ponieważ to uczyniłeś,
bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych;
na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Rdz 3:14 BT

Ludzi obserwujących przyrodę uderzyło to, że wąż, tak jakby został przez ewolucję pozbawiony kończyn, jakie mają inne czworonogi, a także często nie zauważali, żeby cokolwiek on jadł, stąd teoria, że żywi się prochem ziemi.

22 Po czym Pan Bóg rzekł: "Oto człowiek stał się taki jak My: zna dobro i zło; niechaj teraz nie wyciągnie przypadkiem ręki, aby zerwać owoc także z drzewa życia, zjeść go i żyć na wieki". Rdz 3:22 BT
To ironia boska, po wybuchu złości i skatowaniu całego grzesznego towarzystwa.

[kaznodzieja]

Bo prochem jesteś i do prochu wrócisz. ,,,słowa Boga

Na pewno nie umrzecie. ,, słowa przeciwnika Bożego

komu tu uwierzyć

I jeden i drugi miał rację.
Przeciwnik nie musiał kłamać, mógł manipulować prawdą, a Stwórca rozzłościł się i wypowiedział te słowa po grzechu pierwszych ludzi a nie przed. Jedno dotyczy ciała, a drugie duszy.
Takie mieli wyobrażenia po prostu pisarze tamtych czasów i kapłani.
Literacki bohater Księgi Rodzaju i owych zdarzeń - Bóg, najpierw zachowuje się jak okrutny sędzia a potem jeszcze kpi z wypędzonych ludzi, węża i tego co im wąż powiedział:

14 Wtedy Pan Bóg rzekł do węża:
"Ponieważ to uczyniłeś,
bądź przeklęty wśród wszystkich zwierząt domowych i polnych;
na brzuchu będziesz się czołgał i proch będziesz jadł po wszystkie dni twego istnienia. Rdz 3:14 BT

Ludzi obserwujących przyrodę uderzyło to, że wąż, tak jakby został przez ewolucję pozbawiony kończyn, jakie mają inne czworonogi, a także często nie zauważali, żeby cokolwiek on jadł, stąd teoria, że żywi się prochem ziemi.

22 Po czym Pan Bóg rzekł: "Oto człowiek stał się taki jak My: zna dobro i zło; niechaj teraz nie wyciągnie przypadkiem ręki, aby zerwać owoc także z drzewa życia, zjeść go i żyć na wieki". Rdz 3:22 BT
To ironia boska, po wybuchu złości i skatowaniu całego grzesznego towarzystwa.

skoro cytujesz Biblię to ją pewnie troszeczkę znasz.Z pewnością wiesz że w Bibli są dziesiądki miejsc gdzie jest napisane że dusza umiera. przez prawie 1600 lat nauka ta była podstawą prawdy.
dopiero odstępcy w III w wymyślili duszę nieśmiertelną. Oczywiście czerpią z tego kolosalne korzyści. msza za zmarłego kosztuje.

[cezary123]

msza za zmarłego kosztuje.

Modlitwa o złożenie ponowne go z pierwiastków chemicznych Ziemi przez Stwórcę tak samo. Ludzie całe życie służą Stwórcy i pomijają wszystko doczesne, aby tylko zobaczyć bliskich zmarłych zmartwychwstałych w raju na Ziemi.
Wszystko jedno.

Z pewnością wiesz że w Bibli są dziesiądki miejsc gdzie jest napisane że dusza umiera. przez prawie 1600 lat nauka ta była podstawą prawdy.
dopiero odstępcy w III w wymyślili duszę nieśmiertelną

Jak dla mnie to mało odkrywcza prawda, już o tym pisałem. Co to za odkrycie, że jakiegoś bytu nie ma. Nie ma, to nie ma. Dusza umarła, zniknęła - zniknął także podmiot rozważań. Jak zaistnieje, albo da radę zaistnieć w ogóle, to wtedy będziemy się nim zajmować i do czegoś nas badanie duszy doprowadzi. Ciężko jest zajmować się rzeczami, które nie istnieją, chociaż może to być ciekawe.

Według mnie nie odstępcy wymyślili duszę nieśmiertelną, a po prostu ludzie zaczęli się domyślać, że takie coś może istnieć.
Co do duszy śmiertelnej/nieśmiertelnej w Biblii, to jest to odwieczny spór na podstawie literatury o rzeczy nie literackie a realne i po prostu tylko warto poczytać już gotowe dyskusje:

Mt 10, 28: „Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle”.

Jak można zauważyć w świetle Mt 10, 28, dusza nie może być zabita przez ludzi. Samo zaś zabicie ciała zostaje ukazane na tle zatracenia duszy. Ciało i dusza mogą być zatracone w piekle, a nie zabite. Można zabić tylko ciało, i to w życiu doczesnym, przed zmartwychwstaniem. Później można je wraz z duszą jedynie zatracić. Na wieki.

http://mateusz.pl/pow/pow_990413.htm

[kaznodzieja]

28 I nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz nie mogą zabić duszy, ale raczej bójcie się tego, który może i duszę, i ciało zgładzić w Gehennie.

Piekło to tłumaczenie słowa Gehenna.
Gehenna to wysypisko śmieci spalarnia nieczystości pod Jerozolimą w czasach Jezusa.Wrzucano tam też zwłoki zbrodniarzy,którzy nie zasługiwali na pochówek w grobowcach pamięci. grobowce pamięci były symbolem zmartwychwstania w przeciwieństwie do Gehenny ,która była symbolem wiecznej zagłady,bez nadzieji na zmartwychwstanie.

Piekło o którym mówił Jezus nie ma nic wspólnego z tym dzisiejszym.

[cezary123]

Piekło o którym mówił Jezus nie ma nic wspólnego z tym dzisiejszym.

grobowce pamięci były symbolem zmartwychwstania

A dalej jak toczy się rozumowanie u świadków?
Dusza czyli pamięć o osobowości i postaci fizycznej zmarłego na tle świata zachowana przez nadprzyrodzony wieczny byt - Stwórcę jest tylko potencjalnym nieruchomym wspomnieniem i ktoś z nas nie istnieje, dopóki nie odtworzą z materii jego żywego i świadomego organizmu. Jeżeli zewnętrzna wobec nas Rzeczywistość o kimś zmarłym zapomni świadomie, to ten ktoś nie istnieje.
Ale i my możemy pamiętać o naszych zmarłych i w nas też ożywają oni prawie jakby istnieli. Wymazujemy z pamięci - nie istnieje. Przypominamy sobie, wyciągamy jego zdjęcie albo nagranie o nim - istnieje. Jest, nie ma, jest, nie ma.
Czy my też możemy odtworzyć czyjąś duszę?

[kaznodzieja]

msza za zmarłego kosztuje.

Modlitwa o złożenie ponowne go z pierwiastków chemicznych Ziemi przez Stwórcę tak samo. Ludzie całe życie służą Stwórcy i pomijają wszystko doczesne, aby tylko zobaczyć bliskich zmarłych zmartwychwstałych w raju na Ziemi.
Wszystko jedno.

Z pewnością wiesz że w Bibli są dziesiądki miejsc gdzie jest napisane że dusza umiera. przez prawie 1600 lat nauka ta była podstawą prawdy.
dopiero odstępcy w III w wymyślili duszę nieśmiertelną

Jak dla mnie to mało odkrywcza prawda, już o tym pisałem. Co to za odkrycie, że jakiegoś bytu nie ma. Nie ma, to nie ma. Dusza umarła, zniknęła - zniknął także podmiot rozważań. Jak zaistnieje, albo da radę zaistnieć w ogóle, to wtedy będziemy się nim zajmować i do czegoś nas badanie duszy doprowadzi. Ciężko jest zajmować się rzeczami, które nie istnieją, chociaż może to być ciekawe.

Według mnie nie odstępcy wymyślili duszę nieśmiertelną, a po prostu ludzie zaczęli się domyślać, że takie coś może istnieć.
Co do duszy śmiertelnej/nieśmiertelnej w Biblii, to jest to odwieczny spór na podstawie literatury o rzeczy nie literackie a realne i po prostu tylko warto poczytać już gotowe dyskusje:

Mt 10, 28: „Nie bójcie się tych, którzy zabijają ciało, lecz duszy zabić nie mogą. Bójcie się raczej tego, który duszę i ciało może zatracić w piekle”.

Jak można zauważyć w świetle Mt 10, 28, dusza nie może być zabita przez ludzi. Samo zaś zabicie ciała zostaje ukazane na tle zatracenia duszy. Ciało i dusza mogą być zatracone w piekle, a nie zabite. Można zabić tylko ciało, i to w życiu doczesnym, przed zmartwychwstaniem. Później można je wraz z duszą jedynie zatracić. Na wieki.

http://mateusz.pl/pow/pow_990413.htm

Ciało i dusza mogą być zatracone w piekle, a nie zabite.,,,tak się zastanawiam czy Ty rozumiesz co piszesz ?

[cezary123]

Ciało i dusza mogą być zatracone w piekle, a nie zabite.,,,tak się zastanawiam czy Ty rozumiesz co piszesz ?

To napisał autor tamtego artykułu. Polecam przeczytanie go w całości.

[kaznodzieja]

Ciało i dusza mogą być zatracone w piekle, a nie zabite.,,,tak się zastanawiam czy Ty rozumiesz co piszesz ?

To napisał autor tamtego artykułu. Polecam przeczytanie go w całości.

aaacha,,czyli nie rozumiesz tylko powtarzasz po kimś.Teraz rozumiem.

[cezary123]

aaacha,,czyli nie rozumiesz tylko powtarzasz po kimś.Teraz rozumiem.

Zrozumiałem.
Sądzę, że różnice w interpretacji tego wersetu zaczynają się tu: "lecz duszy zabić nie mogą".
Czy oznacza to, że ktoś inny może duszę jednak zabić?
Czy nie ma podstaw do takiego wnioskowania i dusza nadal jest odporna na śmierć a dalszy ciąg wypowiedzi Jezusa nie jest prostym przeciwstawieniem metody nieskutecznej - metodzie skutecznej zabicia duszy, tylko jest przeciwstawieniem podmiotów, których ciało i dusza ma się obawiać?
Inni ludzie nie mogą sięgnąć naszej duszy, mogą najwyżej rozwalić nam organizm. Dusza ocaleje.
Obawiać się należy tylko o to, żeby ta ocalała dusza była na tyle czysta i sprawiedliwa by trwała w harmonii z Życiem a nie wbrew niemu. Jeżeli będzie zła, to nawet jeżeli odzyska ciało i postać fizyczną - człowiek będzie utracony dla siebie i Boga.

Zresztą znam podobne przypadki różnych interpretacji sensu wypowiedzi z Biblii przez Świadków Jehowy i Katolików. Dobre ćwiczenie na wykrywanie sensu wypowiedzi literackich.

[Patros]

Ale mam pytanie który z gatunków człowieka ma dusze homo sapiens czy neandertalczyk a moze małpa też ma dusze xD

[the end]

proste, że żaden

[kaznodzieja]

aaacha,,czyli nie rozumiesz tylko powtarzasz po kimś.Teraz rozumiem.

Zrozumiałem.
Sądzę, że różnice w interpretacji tego wersetu zaczynają się tu: "lecz duszy zabić nie mogą".
Czy oznacza to, że ktoś inny może duszę jednak zabić?
Czy nie ma podstaw do takiego wnioskowania i dusza nadal jest odporna na śmierć a dalszy ciąg wypowiedzi Jezusa nie jest prostym przeciwstawieniem metody nieskutecznej - metodzie skutecznej zabicia duszy, tylko jest przeciwstawieniem podmiotów, których ciało i dusza ma się obawiać?
Inni ludzie nie mogą sięgnąć naszej duszy, mogą najwyżej rozwalić nam organizm. Dusza ocaleje.
Obawiać się należy tylko o to, żeby ta ocalała dusza była na tyle czysta i sprawiedliwa by trwała w harmonii z Życiem a nie wbrew niemu. Jeżeli będzie zła, to nawet jeżeli odzyska ciało i postać fizyczną - człowiek będzie utracony dla siebie i Boga.

Zresztą znam podobne przypadki różnych interpretacji sensu wypowiedzi z Biblii przez Świadków Jehowy i Katolików. Dobre ćwiczenie na wykrywanie sensu wypowiedzi literackich.

dużo na temat duszy wnosi werset z Rodzaju 2;7

I Jehowa Bóg przystąpił do kształtowania człowieka z prochu ziemi, i tchnął w jego nozdrza dech życia, i człowiek stał się duszą żyjącą.

z tego fragmentu wynika że człowiek stał się duszą,gdy zaczął żyć.gdy był jeszcze martwy nie był duszą.

czyli dusza to żywy człowiek lub życie człowieka.

[kaznodzieja]

Ale mam pytanie który z gatunków człowieka ma dusze homo sapiens czy neandertalczyk a moze małpa też ma dusze xD

zwierzęta też mają duszę,czyli żyją.

rodz 1;20
I przemówił Bóg: „Niech się zaroją wody rojem dusz żyjących i niech stworzenia latające latają nad ziemią po obliczu przestworza niebios”. 21 I Bóg przystąpił do stworzenia wielkich potworów morskich i wszelkiej ruszającej się duszy żyjącej, którymi według ich rodzajów zaroiły się wody, i wszelkiego latającego stworzenia skrzydlatego, według jego rodzaju. I Bóg zobaczył, że to jest dobre. 22 Wtedy Bóg je pobłogosławił, mówiąc: „Bądźcie płodne i stańcie się liczne, i zapełnijcie wody w basenach morskich, i niech stworzenia latające staną się liczne na ziemi”.

[Patros]

wiedziałem że to przytoczysz bo też to przeczytałem xD

[cezary123]

czyli dusza to żywy człowiek lub życie człowieka.

Kto tchnął w nozdrza dzieciom Adama dech życia?
Dlaczego Ewa nie musiała być tak reanimowana?

"Stał się (później) człowiek duszą żyjącą" czyli ten dech nie jest tożsamy z samym człowiekiem jako organizmem, ciałem?

[cezary123]

I przemówił Bóg: „Niech się zaroją wody rojem dusz żyjących

Do czasu obalenia teorii vis vitalis przez Wohlera. (przeprowadzenia konwersji mocznika do amoniaku poza organizmem biologicznym)

Dusza ludzka czy zwierzęca jest niematerialna a różni się tylko światem materialnym czyli wielkością i jakością styku z rzeczywistością przez zmysły zewnętrznie przez zmysły i wewnętrznie przez poziom złożoności systemu swojej struktury.
Teoretycznie pozwala to na pośmiertną wymienialność istnienia (zniknięcie swojego punktu odniesienia do istnienia w człowieku a ożycie w innym życiu i na odwrót czyli jakieś wędrówki dusz), ale w rzeczywistości występuje w chwili przerwy w istnieniu dziwny paradoks, który daje w efekcie równoważność bycia kimś innym/czymś innym pośmiertnie z byciem tym kimś innym przedśmiertnie teraz, więc to jest bardziej skomplikowane i nic nie wiadomo.

Bóg przy stwarzaniu różnych poziomów życia i rozmaitych postaci musiał też uwzględnić to, że nie każda postać będzie sobą. "Dech" rozdzielił się na wiele ścieżek. Będą też zawsze ci inni. A dla nich na odwrót

[kaznodzieja]

[kaznodzieja]

Apokalipsa 16,3

[kaznodzieja]

,,,,,,,,,,