Po co żyjemy ??

[cezary123]

Nie każdy, a może i nawet większość, wcale nie potrzebuje pomocy, tylko szuka taniego sposobu załatwienia swoich spraw/problemów.

No właśnie to ciekawy problem.
Czy gdyby nikt nikomu nie mógł zrobić krzywdy, nikt niczego by nie potrzebował od drugiego itd, to miłość istniałaby jeszcze w jakiś sposób ?
Jeżeli tak to po co, dlaczego, jaki miałaby sens i czym by w ogóle była?
Podobnie można zapytać o sens istnienia.



viewtopic.php?f=12&t=8858&p=162519&hili ... na#p162519

[JudasHonor]

@cezary123

Czy gdyby nikt nikomu nie mógł zrobić krzywdy,

Problemy nie zawsze biorą się z tego, że ktoś zrobił komuś krzywdę.

nikt niczego by nie potrzebował od drugiego itd,

Działania innych nie mają zawsze wpływu na potrzeby innych.

to miłość istniałaby jeszcze w jakiś sposób ?

Problemy nie określają tego czy miłość będzie istnieć.

Jeżeli tak to po co, dlaczego, jaki miałaby sens i czym by w ogóle była?
Podobnie można zapytać o sens istnienia.

Nadinterpetujesz to co piszę. Jesli piszę o problemach to mam na myśli problemy a nie miłość, robienie krzywdy, potrzeby, sens istnienia. Twoim tokiem rozumowania, doszli byśmy do wniosku, że niezbędnym elementem miłości jest pożywienie. Bo bez jedzenia człowiek by umarł, więc logicznie nie mógł by kochać.

[Petruccio]

Moim zdaniem jesteśmy tylko futerałem przetrwania dla naszych genów.

Nie. '
Dzięki temu, że sensem istnienia naszych przodków( nie nas) było po prostu przekazanie genów- zaistnieliśmy właśnie szczęśliwie my.
I tu sens samego przekazywania genów wyczerpuje się i spełnia doskonale.
Ale jak to ma się do tego większego sensu- sensu istnienia w ogóle?

Tu się kryje pewne przekłamanie.
To jest sens ich widziany z naszego punktu widzenia a nie sens nas, ich, czy każdego istnienia "w ogóle".

Genom zależy na tym, żebyś myślał o jakimś sensie . W końcu wiara w jakiś "sens" leży w ich interesie, bo przedłuża nasze życie, a tym samym zwiększa szansę na ich przetrwanie. Samooszukiwanie się też jest sposobem genów na oszukanie nas i naszej świadomości, bo im mniej ludzi się dowie, że te geny coś przeciw nam "knują", tym większe szanse na przekazanie materiału genetycznego. Pokrzyżować plany genom możemy jedynie świadomym życiem (np. nie dać się chwili uniesienia z przypadkową dziewczyną).

A sens przekazania genów nigdy się nie wyczerpie. Pomyśl sobie, że za 100 lub więcej lat ludzie (jak przetrwają) będą mieli te same instynkty i zachcianki.

[Petruccio]

Pracowałem w jednym z dużych portów w Gdańsku i pensję otrzymywałem z przelewów kont jednej z takich fundacji.

Tu jak pisałam zadziała odpowiedzialność za powierzone w dobrej wierze pieniądze. Odpowiedzialność duchowa.

A oni będą sobie hulać po świecie ? Oczywiście, że na to, co się dzieje dalej z tymi pieniędzmi, nie mamy wpływu, ale wg mnie chodzi o to, żeby w momencie dania datku/pomocy robić to świadomie (mieć oczy dookoła głowy)i chłodno kalkulować (sprawy socjotechniczne, jak stanięcie kwestora pod kościołem - ci ludzie się na tym znają), czy ta pomoc dotrze dalej. Bo opierając się na emocjach daleko nie zajedziemy.

[maniek123]

bo daze do doskonalosci chce byc coraz wiekszy i silniejszy

[lawenda]

A oni będą sobie hulać po świecie ? Bo opierając się na emocjach daleko nie zajedziemy.

Właśnie na emocjach, tych pozytywnych daleko zajedziemy.
A czy będziemy mieli jakiś zysk z tego co się stanie potem z naszymi pieniędzmi ? Jedyne co z tego wyniesiemy to emocje jakie nami kierowały przy obdarowaniu. I zostaną one w naszym sercu.
Czy dając liczymy na pokazanie się, ile i komu daliśmy, czy odwdzięczenie ? Czy pomagamy z serca ? Cały czas chcielibyśmy kontrolować swoje pieniądze ? Na siłę uszczęśliwiać i wyznaczać cel darowizny.
Mi ciężko przychodzi proszenie o pomoc, jeśli już ktoś ma na to siłę i sytuacja go zmusza to jestem skłonna pomóc.

[Petruccio]

A oni będą sobie hulać po świecie ? Bo opierając się na emocjach daleko nie zajedziemy.

Właśnie na emocjach, tych pozytywnych daleko zajedziemy.

Nie zgadzam się . Emocje ludzkie są tak niestabilne, że bez rozumu byśmy byli tylko zwierzętami reagującymi instynktownie. Można brać pod uwagę serce, ale to zawsze rozumem podejmujemy decyzję. Nie da się tego wyeliminować. I to my jesteśmy odpowiedzialni za podejmowanie dobrych decyzji.
Poza tym nigdy nie jesteśmy wolni od egoizmu, który tak jednoznacznie nie jest moralnie naganny (zdrowy egoizm). Pomagając komuś zawsze na coś liczymy - chociażby na uśmiech danej osoby bądź jej szczęście. Ale zawsze pytanie brzmi: "Co ja z tego będę miał?" Poczucie zadowolenia, wyższe poczucie własnej wartości, itp.

To, że decyzja została podjęta świadomie, nie wyklucza, że została podjęta w wyniku odruchu serca.

[cezary123]

Genom zależy na tym, żebyś myślał o jakimś sensie . W końcu wiara w jakiś "sens" leży w ich interesie, bo przedłuża nasze życie, a tym samym zwiększa szansę na ich przetrwanie. Samooszukiwanie się też jest sposobem genów na oszukanie nas i naszej świadomości, bo im mniej ludzi się dowie, że te geny coś przeciw nam "knują", tym większe szanse na przekazanie materiału genetycznego. Pokrzyżować plany genom możemy jedynie świadomym życiem (np. nie dać się chwili uniesienia z przypadkową dziewczyną).

Jeszcze nie o to mi chodziło.
Mówiłem o sensie istnienia nie części świata którymi są nasze geny i organizmy, a o sensie istnienia tego co "wywołało" nas samych w istocie rzeczy, na tle owego świata materii
Czytałem "Samolubny gen" i niestety ateiści usiłują nam wmówić, że nic takiego nie istnieje. Wbrew oczywistości.
Tłumaczenie sensu istnienia "przekazywaniem życia" i materią przelatuje daleko od celu i nie dotyka sedna sprawy.

[cezary123]

Problemy nie określają tego czy miłość będzie istnieć.

No właśnie też jestem tego zdania.
Tylko pytam jak wyglądałaby, jaki miała sens i czym była miłość w istotach o doskonale zaspokojonych automatycznie wszelakich potrzebach i bez nurtujących pragnień.
Bo teraz zazwyczaj do miłości skłaniają jakieś "niedoskonałe" potrzeby, które może zaspokoić tylko drugi człowiek. Albo miłość pojawia się jako "ochrona".
Czy miałaby sens, gdyby nie była "potrzebna"?
Jak w tamtej historii z linku?

[cezary123]

I jak by wyglądała w warunkach takiej rzeczywistości nienawiść.

[JudasHonor]

@cezary
Potrzeby są naturalne, zgadzam się z tym, że za miłością, także stoi chęc zaspokojenia potrzeb. Ale widzisz to, że ktoś ma potrzeby nie oznacza, że teraz inni muszą skakać wokół niego, by spełniać jego zachcianki.

Wracam do tego co powiedziałem: większośc ludzi potrafi załatwić swoje problemy we własnym zakresie. Czasem wymaga to od nich wysiłku, nauczenia sie czegoś, wydatku pieniędzy. Niektórzy ludzie jednak nie chca się wysilać i wolą znaleźć frajera, kóry zrobi to za nich za darmo.

Ludzi, którzy faktycznie potrzebują pomocy w problemach przez siebie nie zawinionych jest mało. Zancznie mniej niż wołania o pomoc.

Kluczem do poruszania się w sferze czyichś uczuć, jest jak ja to nazywam "mądre serce". CHodzi o to, żeby mieć serce, czuć głęboko i prawdziwie ale mieć w sobie tyle madrości by być nie wzruszonym na manipulacje, wykorzystywanie, kłamliwe hasła, itp. To przydaje się nie tylko w przypadku pomocy innym ale także w relacjach z potencjalnymi przyjaciółmi, partnerami, nowymi ludźmi. Bo ludzie nie mają na czołach wymalowane kim są na prawdę i jakie sa ich prawdziwe intencje. Bywa czasem, że gdy postawimy uczucie ponad rozsądek to poczujemy się i skrzywdzeni, i ogłupieni, jednocześnie, serce i rozum dostanie kopa.

[cezary123]

W zasadzie statystycznie i tak więcej nieszczęśników zginie zawsze na tym naszym świecie i dużo szybciej niż zdążymy im pomóc, albo nawet o nich pomyśleć i uświadomić sobie co się dzieje. Taka jest rzeczywistość.
To jest przerażające na tyle, że poczucie jakiejś pomyłki, przez którą zostaniemy niepotrzebnie wykorzystani i zmarnujemy coś na nieuczciwą osobę nie powinno nas w ogóle męczyć.
Trzeba po prostu być ponad tym.
I oczywiście coraz mądrzej rozglądać się po świecie.

[bertha]

Dla kazdego licza sie inne wartosci: To moze byc kariera, pieniadze, zdobywac, zdobywac i miec coraz wiecej....dla innych rodzina, Bog.

Kiedy patrze na moich rodzicow widze “SENS” to ich Milosc, uscik dloni, rano razem wypita kawa, codzienna troska o siebie. Mimo klopotow i roznych problemow zawsze razem.
Sensem zycia jest byc szczesliwym. Dla ludzi wierzacych wiara, nadzieja. Bez Boga zycie byloy smutna, zalosna farsa. Jestesmy tutaj tylko pielgrzymami...

[amigo]

Zyjemy dla siebie, dla innch ludzi no i przedewszystkim dla boga.

[Petruccio]

dla innch ludzi

Wg mnie dla innych tylko przy okazji .

[fuKs]

Żyję po to żeby się rozmnażać

[Tal]

Żyjemy by uleczyć i pielęgnować swoją duszę przez którą rozniecamy innym miłość i nadzieję.

[Francesco]

Żyjemy by coś zrozumieć-co jest ważne

[the end]

Żyjemy by zrozumieć to, że żyjemy

[Zagubiona we mgle]

Żyjemy po to, żeby umrzeć. I zmartwychwstać, choć to nie dla każdego takie pewne.