koniec wojen

[again_MH]

chodzę spać o 16:00
budzę się o 7.
lecz nie wiem po co tak wcześnie.

skoro świat budzi wiosna.

[the end]

I feel so alone
my pride is gone
I write sad poems
to myself
(while I'm alone)

[again_MH]

Time is a dead.
True it's not Life.
It's a Time to say goodbay

[the end]

I feel You
sunshine in the above
sadness in grave
I can feel Your breath
because I am dead

[the end]

zepsute jabłko powielane w utworach wielkich poetów
otwieram nowe podejście idącym tym trendem
pełny mocy otwieram kolejne starcie na polu bitwy mego rozumu
dziś noc.

[the end]

daleko stąd jest opcja
mówić to wszystko
na co tu pozwolić
sobie nie możesz.

[again_MH]

Raz to nie dwa.
Dwa to po prostu dwa.
Lecz nie wiesz co to znaczy.
Ale używasz.

Gdzie w tym mądrość?

[the end]

haha!
siedzę jak góra
radość oświeconego

[the end]

W jednej chwili idzie
pojąć to.

[the end]

na środku
wyschłego świata
sucho w ustach

[the end]

poranny wicher
zdmuchnął mi czapkę
gdy jadłem kanapkę

[again_MH]

cisza taka głośna jak huragan.
świat. cisza.
słowa które nie mają znaczeń.
jeśli uważasz.
koniec to koniec tylko w naszej logice.

[the end]

jestem zerem
jestem dezerterem.

[again_MH]

wiersz powiedział za mnie.
powiedział co powiedział
za tydzień i tak już nikt nie pamiętał.

[the end]

niepamięć tłumu
pomaga w zagubieniu jednostki
wielcy poeci szukają wyjścia z impasu
nie wnosząc nic nowego
ciemna era czasów degeneracji

[the end]

always the sun

[the end]

on the greener side.

[again_MH]

jest wilki i jest gajowy i babcia.
jest też czerwony kapturek.

kogo nie ma w tej historii ?

[the end]

poety

[the end]

mieszka w wodzie błękitu toni
nic go nie woła
nic go nie goni
spośród wielu drzew
oto ta sosna
smukła i radosna
jak wiosna