Jaki macie wyraz twarzy?

[lopta]

Czy macie normalny wyraz twarzy? Ja niestety nie i nie wiem dlaczego. Jest smętny, tępo się uśmiecham, mam smutne oczy.
To nie od leków bo już 21 dzień ich nie biorę.

W depresji nie jestem.

[Pamal]

Jeśli nie od leków to może od choroby? Może warto brać znowu leki?

[lopta]

Na lekach też tak wyglądam. Spojrzałem na swoje zdjęcia z przed choroby, chyba wakacje to były i smętnego wyglądu nie było.

[niewazne]

Moj brat tez mial "smetny" wyraz twarzy. Kaciki ust skierowane byly w dol, co dodatkowo powodowalo smutek na jego twarzy. Ostatnio ogladalam jego zdjecia. Akurat zlozylo sie tak, ze bylo jedno, na ktorym smial sie w najlepsze - chyba okres liceum. Zaraz po nim bylo drugie zupelnie inne i tak dobijajace.... Na tym drugim siedzial przez telewizorem, o kilkadziesiat kg grubszy. A jego wzrok byl skierowany do nikad....

[panpanpan]

Ja mam także z tym poważny problem(tj. z utrzymaniem w miarę jednego wyglądu). Obecnie to jest hardkor. Lęk, przerażenie, paranoja przesladowcza, strach, niemoc, słabość mam wypisany na twarzy.
Głównie mam tutaj na mysli: potezny wytrzeszczony, jednoczesnie strach, przerazenie i smutek w oczach, twarz strasznie zapuchniętą, jakby mi ktos ją nadmuchał, czeste drżenia kącików ust, zaciskanie, spinanie samoistne warg. Hardkor. Dosłownie az ciezko mi uwierzyć, że nie do pojęcia lęk, paranoja przesladowcza, wieczne poczucie winy tak mogą zmieniać człowieka. Gdyby oglądam zdjęcia z czasu studiów, to zupelnie inna osoba. To jest okrutne.

[pawelpabianice]

U mnie tak to wygląda: mam małe oczy i wygląd pijanego, nogi mi się plączą.

[czejenka]

Mój chory kolega ma zazwyczaj nieruchoma twarz, smutne oczy. Nawet kiedy sie widzimy, zazwyczaj jest powazny, patrzy przed siebie takim nieruchomym wzrokiem. Czasem chodzimy do kina i w zabawnych momentach tez zazwyczaj twarz mu sie nie zmienia, nie usmiecha sie. Nie zrazam sie tym, bo wiem, ze w srodku przezywa, tylko nie widac tego na zewnatrz. Ale obcy ludzie odbieraja to jako gburowatosc :/

[Melisa]

Najgorszy wyraz twarzy miałam przed pierwszym wybuchem psychozy. Czułam się tragicznie i nie wiedziałam dlaczego, miałam oczy pełne bólu, jakby za mgłą, targała mną depresja. Na zdjęciu z tego okresu próbuję się uśmiechać do obiektywu, wygląda to żałośnie...
Wiele lat minęło od tego czasu, wiele się wydarzyło. 6 rok remisji też robi swoje. Pogodziłam się z diagnozą. Dziś moja twarz jest spokojna, wyważona, stonowana i może trochę za bardzo stateczna (działanie leków). Mięśnie mimiczne rzadko ćwiczone

[Fujikoo]

A ja mam normalny wyraz twarzy tzn. taki jak przed chorobą. Tak mi się przynajmniej wydaje. Patrząc na mnie na pewno nie zauważysz na co choruje. No może na otyłość

[Lenka]

Mnie właśnie ten "stateczny" wyraz twarzy i "rzadko ćwiczone mięśnie mimiczne" troszkę przerażają. Prześladuje mnie uczucie, że mam twarz jak maskę z gipsu i ciągle się szczypię i drapię i robię miny. Pewnie wyglądam jak znerwicowany gryzoń z wytrzeszczonymni i za mocno pomalowanymi oczami.

[marek-sportowiec]

Nie lubię swojej twarzy oglądać na zdjęciach czy to w lustrze! Ale czyjeś twarze lubię obserwować na żywo!

[Rifrafi]

ja mam otwarte usta i smutne oczy

denerwuje mnie jak ludzie zwracają mi uwage abym zamknął usta a ja nad tym nie panuje

pisze to bo może ktoś ma podobnie ale nad tym zapanował