Prawda

[alien413]

Ona przeważnie ukrywa się w ciszy
za parawanem braków oczywistych
tylko niekiedy w trawie zapiszczy
wśród mgieł za bardzo mglistych

Jest bezsennością upartego maga
niedostępnością schodów do nieba
na rozstajach dróg opala się naga
tylko wraca zawsze kiedy nie trzeba

W ambiwalencji jej zjawiskowy urok
wahadło wychyla się jak w transie
królewnę pożera wciąż ten sam smok
choć powiadają że i modlitwa miała szansę


Zszywasz nocą kolejne czyjeś szaty
bez niej ciągle igłę coś niepokoi
zęby wyszczerbione masz o kraty
straciłeś już wiarę że cię wyzwoli