Zapamiętaj

[alien413]

Nie wołaj mnie do późnych śniadań
w snach plączą jeszcze się gołębie
z pierwszym trzepotem
w rzęsach skrapla się żal

Nic nie jest prostsze niż śmierć
mimo że czajnik ożywa co rano w filażankach
nadzieja już dawno nie dzieli ciszy na pół

Zima zaczeła rządzić czasem
skuwając najpiękniejsze wspomnienia
my wciąż jeździmy na pożyczonych łyżwach

Nigdy nie wołaj mnie do spóźnionych śniadań