psycholog dla osób ze schizofrenią

[dan]

Schizofrenia w rzadkich przypadkach objawia się poprzez podwójną osobowość "Psychologia" Strelau, Doliński GPW 2008 tom 2 rozdział "Psychopatologie".

Możemy toczyć spory o dziwności tego świata.
Średnio mi się podoba konwencja klasyfikacji chorób psychicznych w ogóle, ale jeśli już coś takiego jest, to nie mylmy odbicia w wodzie z niebem.
Osobowość mnoga wogóle jest rzadką przypadłością.
Wnioskuję, że się uczysz psychologii(studiujesz?).
Polecam uzupełnić wiedzę też o przemyślenia własne ze szczyptą krytycyzmu i obserwację życia:).

(...)u psychologa który pokazuje mi kartkę papieru i mówi że to jest kartka.

A to, co znajdzie się na niej - zależy już od Ciebie... .

[jojo]

Uważam, że bardziej pomocny dla osób ze schizofrenią jest psychiatra, a nie psycholog. Z nim też można porozmawiać na temat choroby i on jest w stanie pomóc pacjentowi. Najważniejsze jest żeby pacjent zdawał sobie sprawę z tego, że jest chory.
Poza tym podczas rozmowy z psychologiem rozdrapuje się stare rany i ciągle analizuje się przeszłość. A z psychiatrą można pogadać na temat perspektyw na przyszłość.

[moi]

A z psychiatrą można pogadać na temat perspektyw na przyszłość.

Z psychologiem także.... Wydaje mi się, że wszystko zależny od tego, z jakiego rodzaju lekarzem mamy do czynienia. Jeśli jest ludzki, to specjalizacja jest w sumie bez znaczenia, bo zrobi wszystko, żeby pomóc choremu. Psychiatra ma te przewagę, że może od ręki wypisać stosowne leki i nie trzeba ustawiać się do następnej wizyty (z czym czasami jest ciężko, jeśli ktoś źle się czuje).

Pozdrawiam.m.

[cento3]

Myślę że psychiatra to konował. Potrafi wystawiać recepty na psychotropy i kierować do wariatkowa. Jeżeli chce się pogadać najlepiej wybrać prywatną wizytę na przykład u psychologa. Jak się ma rzecz jasna sporo kasy, bo na jednej sesji się nie skończy.

[jojo]

cento3, to chyba zależy od tego na jakiego psychiatrę trafisz. Dobry psychiatra nie przepisuje pacjentowi stałych dawek leku, stopniowo zmniejsza dawkę leku i czasami proponuje zmianę lekarstwa, gdy skutki uboczne za bardzo dają się we znaki.
Wolę rozmawiać z psychiatrą niż z psychologiem, bo rozmawiając z tym drugim, musiałabym rozdrapywać rany. Z tego, co się orientuję, psycholog pyta się pacjenta o to, co było w przeszłości. Wolałabym nikomu nie mówić o mojej przeszłości, jest zbyt bolesna.

[jojo]

Krzysztof_81, masz rację, mam raczej małe wyobrażenie na temat tego, na czym polega praca psychologa. Dzięki, że powiedziałeś mi o różnych terapiach. Myślałam, że z psychologiem rozmawia się na temat przeszłości, zwłaszcza jeżeli ktoś miał traumatyczne przeżycia z okresu dzieciństwa. Niestety moje dzieciństwo nie było różowe, chociaż pewnie moja Mama uważałaby, że było inaczej.
Mój psychiatra, jak mu coś wspomniałam o potencjalnej rozmowie z psychologiem, dał mi do zrozumienia, że to zły pomysł. Psychiatra wie, co mi się przytrafiło w dzieciństwie i chyba jest w stanie określić, czy rozmowa z psychologiem coś by mi dała.
Krzysztof_81, na czym polega terapia behawioralno- poznawcza? ( Z tego co się orientuję, ma związek z zachowaniem.) Jeszcze raz dzięki za info.

[shekspir]

Skoro twój lekarz odradz a wizyty u psychologa to wie co robi. Ja osobiści e ci odradzam rozdrapywanie rad zazwyczaj skutkuje znacznyhm pogorszeniem samopoczucia z psychozą włącznie. Jojo, jeśli miałaś traumatyczne doświadczenia w życiu to lepiej do tego nie wracaj, dobrze ci radzę.

[moi]

Jojo, terapia poznawczo-behawioralna jest nastawiona na badanie bodźców i reakcji przekształcających te bodźce. Odwrotnie, niż innego typu terapie, które najczęściej zajmują się problemem relacji i badaniem osobowości. Behawioryzm zajmuje się widocznymi skutkami, nie leczy przyczyn, które wg tej szkoły są trudne do ustalenia (bo niewidoczne). Za pomocą różnych technik (ćwiczeń) np. treningu umiejętności społecznych uczysz się pożądanych umiejętności (np. nawiązywania kontaktów interpersonalnych).
Krzysztof ma rację - warto spróbować, bo ten rodzaj terapii przypomina faktycznie "naukę pożądanych umiejętności". Może poczytaj coś na ten temat i porozmawiaj ze swoim psychiatrą. Powiedz mu konkretnie, ze masz problem z tym czy tamtym i czy w Twoim przypadku terapia poznawczo -behawioralna coś by dała?

Pozdrawiam.m.

[shekspir]

Tak tak zapytaj jeszcze raz swojego psychiatre. ,,Zapewne '' zmieni on zdanie. ,, Napewno'' od tego czasu (czyli od czasu twojej ostaniej wizyty) jojo do tej podczas której masz zamiar spytać swego psychiatre o stosowna terapię, majaca pomóc schizofrenikom, ,,wiele'' się zminiło
Oj naiwni jesteście cały czas. Nie ma, podkreślam NIE MA PSYCHOTERAPII która pomogła by schizofrenikom. JA was ostrzegałam, żeby po tym nie było ... że nikt was nie ostrzegał o skutkach podejmowania psychoterapii, zaznaczam jakiejkolwiek psychoterapi. Nie pomoże wam ona nawet w okresach długiej remisji. NIe w przypadku schizofrenii ludzie zrozumcie to w końcu. Pisałam już wcześniej na czym jedynie może polegać relacja psycholog- schizofrenik.

[moi]

Shekspir, to jest Twoja prywatna opinia, oparta na Twoich doświadczeniach.
Jeśli o mnie chodzi, to znam wiele osób z zaburzeniami nerwowymi i psychicznymi, którym terapia poznawczo -behawioralna bardzo pomogła. Nauczyły się przełamywać nawykową bierność, bezradność i odgrywanie roli ofiary - zamiast tego potrafiły przyjmować postawę aktywną i w ten sposób zaczęły mieć realny wpływ na swoje życie. Poza tym, nauczyły się podejmować pewne działania w życiu, chociaż odczuwały przed nimi wcześniej duży lęk: np. przed kontaktami z innymi.
Terapia poznawczo-behawioralna ma tę przewagę nad innymi, że jest niestawiona na opanowanie pewnych umiejętności, a nie na "leczenie schizofrenii" - jak chyba źle zrozumiałaś. Poza tym, jest to terapie krótkoterminowa, a to oznacza, że nie trwa latami, tylko dużo krócej - niektórym wystarczy kilka wizyt.
Oczywiście, jak wszystko, także i ta metoda ma swoje słabe strony, ale na razie rozmawiamy o pozytywach. Ja zachęcam Jojo do podjęcia jakichś działań, bo wydaje mi się, że ma skłonność do robinia uników i niepodejmowania działania, co prowadzi do obniżonego nastroju i złego samopoczucia.
Każdy lubi czuć się potrzebny i lubi czuć, że to, co robi ma sens. A jeśli długo nic nie robi, bo boi się porażki, to faktycznie robi sobie krzywdę. Im dłużej trwa ten stan, tym bardziej utrwala się w sobie przekonanie i poczucie, że tak już będzie zawsze. Na wszystko jest sposób, trzeba spróbować - terapie behawioralne w przypadku wielu osób przynoszą pozytywny skutek. Nawet u tych z dużymi zaburzeniami osobowości, wywołanymi chorobą psychiczną.

Pozdrawiam.m.

[shekspir]

Terapia kótkoterminowa. Czy naprawde uważasz że kilka , lub kilkanaście spotkań na terapi- behawioralnej wyeliminuje kilkadziesiat lat nawarstwajacych sie problemów i schematów zachowań ?

[shekspir]

cyt. ,, Szczególnie skuteczna w leczeniu zaburzeń depresyjnych i nerwicowych, w tym lęku napadowego, fobii i natręctw.''
No i jakoś nie zauważam tu schizofrenii. Proszę pamietać o tym, ż e schizofrenia jest najcięższą chorobą psychiczną, nie ma na to psychoterapii. Nie porównujcie prosze schizy do nerwicy , deprescji czy fobii. To nie ten kaliber choroby. My chorujemy na SCHIZOFRENIE i na ną nei ma skutecznej terapii. Jest to choroba bardzo złożona dlatego wszelkie terapie są niestety nieskuteczne.

[moi]

SCHIZOFRENIE i na ną nei ma skutecznej terapii.

Można mieć schizofrenie i doskonale żyć. Znam osoby które mają schizofrenie i sa zadowolone życia, są uśmiechnięte i pogodne. Znam osoby które nie mają schizofreni i s ą do niczego, Mają mało energii, uważają się za mało atrakcyjne i myślą że by ich nikt nie pokochał.
Terapia nie polega na tym żeby być za zdrowym w 100%. Terapia polega na tym żeby brać z życia pełnymi garściami i ... ( niech każdy sam sobie odpowie co by chciał osiągnąć dzięki psychoterapii)

Dokładnie tak, Krzysztof_81 ma rację. Terapia jest po to, by umieć cieszyć się życiem, pokonywać własne lęki i zobaczyć, że te ograniczenia, które rzekomo narzuca na nas choroba (jakakolwiek), są w gruncie rzeczy zależne od naszego nastawienia, naszego sposobu interpretacji świata i oceny naszego otoczenia.
W terapii behawioralnej nie ma problemu, czy jakieś zaburzenie (np. lęk przed kontaktami z innymi) tworzyło się przez lata, czy też powstało nagle, jako skutek zaburzeń psychicznych, czy nerwowych. Terapeuta skupia się na przekształceniu reakcji na dany bodziec,dzięki temu zaczynamy funkcjonować lepiej. Behawioryści radzą sobie nawet z bardzo poważnymi zaburzeniami, jak np. zaburzenia obsesyjno-kompulsywne: np. częste mycie rak, sprawdzanie obsesyjne zamkniętych drzwi, różne rytuały, których w życiu osób zaburzonych psychicznie i nerwowo nie brakuje... Nie chodzi tu, jak mylnie pisze Shekspir, o "wyleczenie ze schizofrenii", ale o zmniejszenie jej skutków nieprzyjemnych dla chorego:np. różnego rodzaju lęki, drażliwość, labilność emocjonalna, brak motywacji do działania, itp.
Mogłabyś Jojo porozmawiać ze sowim lekarzem prowadzącym, jak się na to zapatruje.

Pozdrawiam.m.

[jojo]

moi, mam problem z motywacją do działania, cierpię na ,,nawykową bierność" (takiego chyba określenia kiedyś użyłaś).
shekspir, nie uważam że psychoterapia wyleczy ze schizofrenii (szczerze mówiąc uważam że ta cholerna choroba jest nieuleczalna).
Krzysztof_81, częściowo masz rację, może terapia by mi się przydała, ze względu na uraz z dzieciństwa, który miał wpływ na moje dalsze życie. Prawdopodobnie z jego powodu zachorowałam na schizofrenię. Moja Mama też uważa, że wymagam terapii.
Jednak jeżeli chodzi o terapię, to raczej zgadzam się z shekspir, nie chcę wracać do traumatycznych przeżyć z dzieciństwa.
Moje życie nie było różowe nie z winy moich rodziców. Chociaż częściowo ich obwiniam ze to co się stało, bo wychowywali mnie pod kloszem... Byłam bardzo naiwnym, otwartym i ufnym dzieckiem... Żałuję, że mi nie powiedzieli, że na świecie są też źli ludzie... Bardzo źli. :twisted:

[moi]

Żałuję, że mi nie powiedzieli, że na świecie są też źli ludzie... Bardzo źli. :twisted:

No dobrze, ale odkryłaś już pewne bolesne aspekty życia, więc żal do rodziców nie ma tu już jakby uzasadnienia. Choćby chcieli, nie zdołali uchronić Cię przed prawdą o życiu. Błąd jaki popełnia bardzo wielu rodziców. A to, że Cie kochali przeważa jednak na ich korzyść.
Terapia behawioralna nie polega na badaniu relacji z przeszłości. Behawiorystów interesuje jedynie jak naprawić popsute reakcje na pewne bodźce - nie interesuję ich przyczyna wadliwego funkcjonowania, więc nikt nie będzie grzebał w Twojej przeszłości.
To tak w ramach uspokojenia - nie wszystkie terapie polegają na tym, że terapeuta pyta pacjenta o przeszłość, itp.

Pozdrawiam.m.

[shekspir]

Czy naprawde uważasz że kilka , lub kilkanaście spotkań na terapi- behawioralnej wyeliminuje kilkadziesiat lat nawarstwajacych sie problemów i schematów zachowań ? Zatem ,,powodzenia'' . Marzenie ściętej głowy. Nie ma terapii dkla schizofrenika. I nie mam tu na myśli terapii NA schizofrenię, bo ta jest niewyleczalna, tylko terapię DLA schizofrenika.

[moi]

To nie jest terapia "dla schizofrenika", tylko dla osoby, która tak jak np. Jojo, widzi, że ma problem z "nawykowa biernością", czy np. "brakiem motywacji do podjęcia jakiegokolwiek działania". Przychodzisz z konkretnym problemem i pracujesz z terapeutą nad jego rozwiązaniem- a nie nad wyleczeniem schizofrenii, co uparcie sugerujesz, wprowadzając wciąż innych w błąd. Tu pracuje się raczej nad wyleczeniem pewnych skutków ubocznych tej choroby. Krok po kroku polepsza się swoje funkcjonowanie. Terapie behawioralne mają duża skuteczność.
Byłaś na jakiejś terapii tego typu, Shekspir, że tak oponujesz?

[shekspir]

A czym jak myśłisz sa spowodowane problemy z jakimi boryka sie JOJO? Są skutkiem schizofrenii z jej szerokim wachlarzem ,,prezentów'' jakie na serwuje przez całe życie. Może tez być związane ze skutkami ubocznymi leków, lecz to już w mniejszym stopniu. Naprawdę za dużo nie oczekujcie od terepii psychologicznej i to jakiejkolwiek choćby to była behawioralna. DLA Schizofreników nie ma skutecznej terapii ponieważ chorzy jesteśmy cali. To jest zbyt poważna choroba i nie uzyskuje sie skutków terapeutycznych w przypadkach schizofrenii. ,, Psychoterapia dla schizofrenika'' polega na uświadomieniu czym jest schiza, jak rozpoznawać zbliżające si e objawy nawrotu itd. al e to nei jest psychoterpaia, to uswiadomienie to wyrobienie wgladu w chorobę. Nie łudźcie się zatem że jakakolwiek terapia wam pomoże bo to jest mrzonka.

[moi]

Nie łudźcie się zatem że jakakolwiek terapia wam pomoże bo to jest mrzonka.

A ja skorzystałam z takiej formy terapii i bardzo sobie chwalę.
Moje problemy, z którym zwróciłam się do terapeuty:
- lęk przed ludźmi
- lęk przed wychodzeniem z domu
- silne odczuwanie stresu podczas kontaktu z innymi osobami (obj. fizyczne - pocenie się i drżenie rąk, pocenie się całego ciała)
- zaburzenie obsesyjno-kompulsyjne róznego typu (gł. natrętne myśli i wyobrażenia)
- labilność emocjonalna
- niska samoocena

Wszystkie udało mi się rozwiązać dzięki terapii - terapia ta nie była co prawda ściśle terapią behawioralną, ale zawierała jej elementy. Wielu terapeutów tak właśnie robi, że łączy różne techniki i metody w zależności od potrzeb i możliwości pacjenta.
Dlatego zachęcam Was do podjęcia terapii, jeśli macie jakieś konkretne problemy (takie jak wyżej), które przeszkadzają Wam w funkcjonowaniu. Nie staniecie się przez to "mniej schizofreniczni", ale na pewno będzie Wam łatwiej żyć. A innym z Wami

Pozdrawiam.m.

PS: Są rzeczy, sprawy i ludzie, które odbierają nadzieję i takie, które ją dają. Warto szukać tych, co dają, a nie odbierają. Wtedy zawsze jest się na plusie

[shekspir]

,, Nie wszystko złoto co się świeci'' prawda moi?? Widzisz ja też potrafię

UWAGA , UWAGA, moi zaczęła biblioterapię na was stosować.