Moje doświadczenia z psychologami

[kinna]

Przede wszystkim większość z nich wytrenowana jest do zakładania maski, która nie ujawnia emocji. To niby akceptacja. Fałszywa akceptacja, jak i fałszywa empatia (wytrenowana pewnie na postawie książek typu "nie podoba mi się, gdy ty " > udaję, że biorę odpowiedzialność i buduję swoje już rozbuchane ego, żem taki/taka odpowiedzialna).
1. Studentka psychologii. Zdobyła moje zaufanie, potem kiedy ją polubiłam przymusiła mnie do testu, którego wyników nigdy nie zobaczyłam, ale który omawiała szczegółowo ze swoimi prawdziwymi znajomymi. Pewnie zrobiła karierę, bo jestem bardzo ciekawym przypadkiem.
2. Psycholog w szpitalu. Przymusiła mnie do 2 godzinnego testu z ok 600 pytaniami. Kiedy po jakimś czasie zapytałam o wyniki. Powiedziała tylko, że wysżło, że jestem bardzo kobieca.
Na swoje nieszczęście chodziłam jeszcze do niej przez jakiś czas długo po szpitalu. Tam np. dowiedziałam się, że to ja jestem zła wobec osoby, która ewidentnie mnie wykorzystywała. Na terapiach często milczałyśmy. O traumatycznych przeżyciach ze szpitala nie mogłam mówić.
3. Psycholog metoda gestalt. Cena 90 zł. Mówiłam, a on tylko słuchał i patrzył na zegarek. Na szczęście zrezygnowałam.
Byli jeszcze inni. Ale tych uważam za największych szkodników.
Tak więc jedynie przymus fizyczny czy korzyści finansowe skłonią mnie, by udać się do tych szarlatanów.
Z psychiatrami mam niestety podobne doświadczenia. Leki mam na 2 lata, więc będę ich omijać.

[kinna]

Daj spokój z taką prymitywną prowokacją.
Skoro ja byłam ciągle diagnozowana, oceniana, badana, a o wynikach nikt mnie nie poinformował, choć dotyczyło to mnie, to chyba teraz ja mam też prawo oceniać. I taką wystawiam opinię. Jest i tak bardzo łagodna, jak na sytuację. Chyba jako człowiek mam do tego prawo? Psycholog to bóg, któremu tylko mam przytakiwać, nawet jeśli mi szkodzi?
Szukałam rozmaitej pomocy dosyć długo, na różne sposoby, ale bezskutecznie. A jak już znalazłam, to taką jak wyżej. Już szukać w tych samych kręgach nie zamierzam.

[kinna]

Odnoszę wrażenie, że psychologia chce wskoczyć w miejsce religii. Przejąć władzę nad duszami. Nie zgadzam się na to, bo to jakby ślepy prowadził kulawego. Ponadto przypuszczam, że przez niektórych specjalistów wiara w Boga zostałaby potraktowana jako urojenia.

[mocno_owocowy]

Psychologowie często sami żyją w tzw. własnym świecie. Zbierają kasę z NFZ i od ludzi którym wciskają ciemnoty i udają że "są ponad" zwykłymi problemami.
Albo rzeczywiście "są ponad" w sensie takim jak wyżej.

[Zabłąkany]

Nigdy nie zastanawiałem się nad tym jacy są moi psychologowie. Ale teraz jak o tym myślę, to znałem tylko jednego, jedynego psychologa, który był chyba z powołania psychologiem. To był kolo, facet w tri miga wiedział co mi jest - alienacja. Bałem się rozmowy z ludźmi, nie lubiłem tłumów, ludzie byli dla mnie obcy, nigdy ich nie rozumiałem. Zrobił mi kilka testów trochę pogadaliśmy jak człowiek z człowiekiem i nagle uwierzyłem że ludzie są fajni. Pokochałem ich. Tak było przez 2 lata. Aż w pewnym momencie wszystko wróciło do stanu poprzedniego. Moja ostatnia psycholożka to była śliczna, miała piękny głos śliczne ciało, no cud miód. I przyznam się szczerze że tylko o jednym myślałem. Coś chciałem pogadać to zaraz mi przerywała i coś tam sobie gadała, dało się wyczuć że ona sama potrzebuje "kogoś" do pogawędki (psychologa). I w pewnym momencie powiedziała do mnie, że: nie potrzebuję nikogo, ludzie są mi zbędni, że przez życie mogę iść sam. Co prawda to prawda, ale ja potrzebuję kogoś. Bo tak samemu jak palec?

Aby trafić na tego dobrego to też trzeba szukać, bo gdzieś musi być ten jeden dobry psycholog lub psychiatra.

[Unknown]

byłam ciągle diagnozowana, oceniana, badana, a o wynikach nikt mnie nie poinformował, choć dotyczyło to mnie

Mnie też nie.
Czy oni w ogóle informowali kogoś o wynikach tych testów?

[Roland89]

Psycholodzy traktują przedmiotowo młodych chłopców z oddziału zamkniętego .
Chcą tylko się zabawić z nami w kotka i myszkę, nic więcej dodać nie mogę, po moich doświadczeniach !!!

[RoBug]

ja otrzymalem swoje wynki bez zadnego problemu - wystarczylo poprosic.
ale mimo to i tak uwazam psychologow za cos zbednego - kazdy moze zostac psychologiem.
zaden z nich nie powedzial mi czegos o mnie, czego bym juz ne wiedzial.

[Kamil Kończak]

Tak to jest - wszystko jest jednak opakowane w ramy " naukowości" co sprawia, że pacjent czuje jakby obcował z kimś kto posiadł wiedzę o człowieku.

[Wspaniale]

Strzeżcie się psychologów. Mężczyźni kobiet, kobiety mężczyzn. Każde z nich przenosi swoje problemy na ciebie i od tego zależy, jak będzie się wobec ciebie zachowywał i co myślał, a że w tej działce o myślenie się rozchodzi przecież, to najważniejsze, co myśli - od tego zależy jego działanie, które nie zawsze odbywa się świadomie. Pamiętajcie też, że kobieta idąca do innej kobiety i zwierzająca się jej, również jest narażona, mówi się, że nie mniej, a niekiedy nawet bardziej, niż gdyby poszła do mężczyzny, bo jeśli mężczyzna psycholog jest w stanie spojrzeć na nią łaskawszym okiem, kobieta będzie wrogiem kobiecie lub walcząc z 'męskim krzywdzącym światem' będzie czyniła szkodę pacjentce. Mężczyzna zaś wyjawiający swoje skrytości innemu mężczyźni pokazuje swoją słabość, a to budzi w tej drugiej osobie do niego pogardę. Mówiąc najkrócej, psycholog jakiejkolwiek płci to człowiek ze swoimi wszelkimi ułomnościami, często sam skrzywdzony przez życie, problem zaś polega na tym, iż on dysponując społecznym przyzwoleniem i prawnym glejtem, grzebie w naszych myślach, oddziałuje na uczucia, sprytnie manipulując naszym widzeniem rzeczy w taki sposób, jaki uważa 'za właściwy'. Dzisiaj zaś psychologiem zostać może nawet Nikola z Chrząstkowa, ze swoją mroczną historią - z tym, że ty o tym nie będziesz wiedział/a...

[hvp2]

Z moich doświadczeń z psychologami wynika po pierwsze, że po psychologu można spodziewać się jedynie bierności i obserwacji. Nie istnieje żadna cudowna terapia. Być może czas spędzony na takich terapiach pozwala człowiekowi w końcu zrozumieć, że za swoje życie musi się wziąść on osobiście i zacząć walczyć. Dobry psycholog powie raz na kwartał jedno zdanie, które będzie pomagać w życiu temu konkretnemu klientowi. Psycholog może bardzo zaszkodzić, jeśli bez żadnego uprzedzenia przerwie terapię!

[dan]

Dla odmiany napiszę, że rola psychologa bywa bardzo niewdzięczna, ponieważ ze skutecznie przeprowadzonej psychoterapii pacjent najczęściej wychodzi przekonany, że to on sam sobie pomógł (dzięki czemu może w pełni uwierzyć we własne zasoby). W skrajnych przypadkach taki pacjent zaczyna funkcjonować zgodnie z założeniami terapii uważając, że psycholog mu tylko zaszkodził (elementem terapii bywa jej niemiłe lecz dobroczynne zwieńczenie, w zależności od nurtu w jakim jest prowadzona).

Warte rozważenia jest porównanie psychoterapii do rehabilitacji fizycznej. Kto kiedyś przeszedł, ten wie (a pozostali znają z opowiadań), że to zabieg konieczny aczkolwiek nieprzyjemny.

[hvp2]

elementem terapii bywa jej niemiłe lecz dobroczynne zwieńczenie, w zależności od nurtu w jakim jest prowadzona).

"Niemiłe lecz dobroczynne zwieńczenie" to zapewne coś innego niż przerywanie dopiero co zaczętej terapii bez kilku zdań uprzedzenia. W gruncie rzeczy to kolejna zdrada, jakiej w życiu doświadczył człowiek.

[dan]

Hvp2, nie chciałbym oceniać tego psychologa, o którym piszesz bo nie znam go. Co mogę napisać, to że takie przerwanie terapii bez słowa komentarza jest niezgodne z etyką zawodową. Szkoda, że tak trafiłeś.

[marecki292]

Dla odmiany napiszę, że rola psychologa bywa bardzo niewdzięczna, ponieważ ze skutecznie przeprowadzonej psychoterapii pacjent najczęściej wychodzi przekonany, że to on sam sobie pomógł (dzięki czemu może w pełni uwierzyć we własne zasoby). W skrajnych przypadkach taki pacjent zaczyna funkcjonować zgodnie z założeniami terapii uważając, że psycholog mu tylko zaszkodził (elementem terapii bywa jej niemiłe lecz dobroczynne zwieńczenie, w zależności od nurtu w jakim jest prowadzona).

Warte rozważenia jest porównanie psychoterapii do rehabilitacji fizycznej. Kto kiedyś przeszedł, ten wie (a pozostali znają z opowiadań), że to zabieg konieczny aczkolwiek nieprzyjemny.

zgadzam sie w 100 % rola psychologa jest taka by samemu doprowadzic sie na dobra droge myslenia. U mnie psychotyerapia zdzialala cuda nie czuje sie ze jestem sam mam duzo kolegow przyjaciol i nie siedze w domu

[tricky]

Skuteczność psychoterapii jest żadna. Najlepiej świadczą o tym badania. Nie chce mi się szperać w papierach, żeby je dokładnie zacytować ale wynika z nich miażdżący wniosek. Przebadano grupę ludzi nie poddawanych żadnej terapii z grupą pacjentów zpsychoterapeutyzowanych. Okazało się że ci pierwsi radzili sobie znacznie lepiej od tych drugich. Co ich uleczyło? Zwykły upływ czasu. Co ciekawe ci drudzy radzili sobie znacznie gorzej, co nasuwa przypuszczenie że psychoterapia zamiast rozwiązywać problemy po prostu je multiplikuje i pomnaża. Wniosek: psycholodzy i psychoterapeuci nie przeszkadzajcie ludziom zdrowieć !

[mei]

W jakich papierach masz ten "miażdżący wniosek"?

[tricky]

W jakich papierach masz ten "miażdżący wniosek"?

Naprawdę, nie chcę mi się grzebać w książkach, ale ufam swojej pamięci. O psychoterapii jeszcze coś kiedyś naskrobię, bo kwiatki jakie tam można znaleźć dosłownie jeżą włos na głowie. Zwłaszcza terapia schizofrenii co pewnie was zainteresuje ze względu na profil tej strony.

[Kamil Kończak]

W porównaniu do psychiatry - psycholog to jest jednak dobrodziej. Ten drugi chociaż coś wie - ten pierwszy ma tylko poczucie że coś wie czyli rozdymane do granic możliwości ego. Oczywiście nie każdy - częśc z nich pewnie jest świadoma, że uczestniczy w jednym wielkim biznesie.

[mei]

W jakich papierach masz ten "miażdżący wniosek"?

Naprawdę, nie chcę mi się grzebać w książkach, ale ufam swojej pamięci.

Ale ja Twojej pamięci nie muszę ufać.