Objawy negatywne czy skutki uboczne leków

[Lappi]

Hm..ja z kolei spotkałam się z dwoma podejściami, jednym że rzeczywiście po kilku epizodach trzeba brać leki do końca życia (traktowanie choroby jako przewlekłej) i z drugim (mój obecny lekarz), że należy dążyć do odstawienia leków. Ja jednak, tak jak lea wolę brać i nie ryzykować...

[moi]

]Chcesz powiedzieć Moi, że leki osoba z diagnozą ma brać w każdym przypadku do końca życia. To jest tylko Twoje subiektywne zdanie, do tego przeciwne ze stanowiskiem psychiatrii. Chcesz zostać awansowana na antypsychiatrę?

Widzisz, Siligarf, większość osób, piszących w tym wątku, chce brać leki do końca życia, mimo jednego epizodu psychotycznego. Za zgodą lekarzy. Czyżby oni i ich lekarze byli zwolennikami antypsychiatrii? Nie, kierują się, po prostu, zdrowym rozsądkiem i uzasadnioną ostrożnością.

Pozdrawiam.m.

[______X]

.,

[moi]

1) Można mówić o trwałych zmianach w organizmie po lekach (przykład: link).

Nie u wszystkich takie objawy występują. W wątku, do którego podajesz link, wypowiada się raptem 5 osób, które takie zmiany u siebie zaobserwowały. To dość mało... Ja, mimo wieloletniej kuracji lekami, żadnych zmian zdrowotnych u siebie nie zaobserwowałam. Wielokrotnie badano mi krew. Nie mam też problemów z tarczycą, sercem, ani tyciem.
Może odezwą się osoby, które maja zmiany zdrowotne w organizmie po lekach i które takich zmian nie mają - zobaczymy jak to jest w praktyce, zamiast formułować sądy o szkodliwości leków ad hoc.

2) Według dominującego poglądu w psychiatrii leki na schizofrenię nie są substancjami uzależniającymi. Raczej mniejszości są ci psychiatrzy, którzy mówią o syndromie odstawienia. Kwestią jest na ile zainicjowane wcześniej przez leki mechanizmy kompensacyjne działają po ich odstawieniu dalej, z tym że tym razem bez żadnej przeciwwagi. Dla przykładu, kiedy pacjent rezygnuje z antydepresantu, to poziom serotoniny gwałtownie spada, ponieważ neurony presynaptyczne nie uwalniają jej w dostatecznej ilości a neurony postsynaptycznie nie mają już wystarczająco dużo jej receptorów. Podobnie, kiedy odstawimy lek antypsychotyczny, poziom dopaminy gwałtownie rośnie.

Czy w tej sytuacji nie lepiej i bezpieczniej pozostawać na dawce podtrzymującej całe życie?

Pozdrawiam.m.

[lea]

siligarf, ja brałam na początku leczenia lek z substancją czynną olanzapinum w takiej samej dawce jak ty, przytyłam ponad 10 kg, jednak po zmianie leku na inny udało mi się schudnąć i nie mam nadwagi, więc jest to sprawa indywidualana, każdy reaguje inaczej na leczenie. Miałam ostatnio robione badania krwi, między innymi na tarczycę i jestem jak najbardziej zdrowa.

pozdrawiam

[______X]

.,

[moi]

Siligarf, nie spamuję tego wątku i nie bagatelizuję osób, które zaobserwowały u siebie zmiany w organizmie na skutek przyjmowania neuroleptyków, czy antydepresantów. Chciałabym jednak przestrzec przed demonizowaniem negatywnego wpływu leków na nasz organizm, bo często taki efekt się w ogóle nie pojawia.

Pozdrawiam.m.

[mei]

Moja lekarka mówi, że dobrze funkcjonuję, leki biorę 5 lat prawie, po jednym epizodzie. Biorę dość wysoką dawkę ketrelu. I jakoś nic nie mówi o odstawieniu. Ja od czasu do czasu o tym wspominam, ale ona zawsze mówi, że jeszcze nie czas.
Natomiast takie coś jak objawy negatywne miałam na rispolepcie i abilify. Na innych lekach bywały słabsze. Natomiast na ketrelu nie jest idealnie, ale źle też nie jest. Moim zdaniem zbyt wiele zrzuca się na chorobę. Leki też mają duży wpływ, ale na obecną chwilę nie chciałabym ich odstawiać.

[______X]

.,

[mei]

Napisałam wcześniej, że za dużo zrzuca się na chorobę. Nikt mi nie powiedział czy to leki czy choroba. To co nazwałam "objawami negatywnymi", według mnie było właśnie skutkiem ubocznym leku. Na rispolepcie była masakra. Potem olzapin i rewolucyjna zmiana na lepsze, ale jeszcze nie tak. Na abilify znowu regres. Były jeszcze inne leki. Dlatego uważam, ale to tylko moja własna opinia, że te całe objawy negatywne to przede wszystkim skutek uboczny źle dobranego leku. Prawda jest taka, że ja po dwóch miesiącach po psychozie prosiłam o zmianę leku. Lekarka mówiła, że to nic nie da, bo to choroba. I nikt mi nie wierzył, że nie jestem w stanie funkcjonować. Gdybym nie zmieniła lekarza i leków, dalej bym wegetowała.

[______X]

.,

[Lappi]

To chyba ciężki orzech do zgryzienia, ale jak najbardziej nadaje się do dyskusji.
Rzeczywiście stosunkowo ciężko odróżnić te dwie sprawy, bez problemu mogę wymienić skutki uboczne, jeśli chodzi o ciało ale z psyche to już inna bajka...

[Zuluz]

Myślę, że gdy po zmianach leków, dawek, objawy neagtywne nie ustępują, spokojnie można uznać, że jest to wina choroby.
Ja przykładowo męczę się z alogią i słabą pamięcią i raczej jest to wina choroby, gdyż po zmianie z Zalasty na Zeldox objawy nie ustępiły.
Teraz w marcu będę miał podobno zmniejszoną dawkę, więc będę miał okazję zobaczyć, czy to posunięcie coś da na negatywy...