Świat eteryczny, świat astralny i inne - poziomy materii

[Kamil Kończak]

To co nazywamy światem fizycznym składa się z dwóch części: energetycznej, zwanej również eteryczną oraz fizycznej, materialnej, czyli widocznej i namacalnej. Część energetyczna jest źródłem surowca dla części fizycznej, ponieważ materia powstaje z energii w procesie zagęszczania cząstek elementarnych w środowisku kosmicznej próżni. Inaczej mówiąc, gdyby nie ten proces, widocznego świata materialnego po prostu by
nie było.

Zgodnie z mistycznym aksjomatem mówiącym, że wszystko pochodzi z góry, widoczny świat zwany materialnym, jest środowiskiem zbudowanym z maksymalnie zagęszczonej materio-
energii świata eterycznego. To co współczesna nauka zdołała zbadać w swoich laboratoriach i uważa za energię, według nauk mistycznych jest nadal materią, lecz występującą w bardzo subtelnej, „uduchowionej”, czyli naenergetyzowanej formie.

Gnoza przedstawia universum jako przenikające się sfery coraz bardziej rozrzedzonej materii przeniknięte coraz większymi ilościami energii. Tych sfer jest niezliczona ilość, a każda z nich odnosi się do coraz większej przewagi energii nad materią, podobnie jak w atmosferze, gdzie materia gazowa jest coraz bardziej rozrzedzona. Ze względów praktycznych dokonano uproszczonego podziału na trzy światy: fizyczny (złożony z

Mistycyzm nazywa energię duchem, czyli czymś potężnym, odbieranym przy pomocy fizycznych zmysłów jedynie w postaci skutków jej działania.

„Uduchowienie" materii oznacza w tym kontekście odwrotnie proporcjonal-
ny stosunek energii do materii, tzn. im materia jest bardziej rozrzedzona,
tym więcej posiada energii i vice versa - im bardziej zagęszczona jest ma-
teria, tym mniej posiada energii, jednakże, nawet w stanie największego
zagęszczenia nie jest jej zupełnie pozbawiona.

części energetycznej i materialnej), astralny oraz przyczynowy
(mentalny).

Według tego podziału świat astralny składa się z materio - energii o wiele subtelniejszej niż świat eteryczny. Jego nazwa pochodzi od wyglądu obiektów i ciał, które są transparentne,
zbudowane ze światła o różnej intensywności, co do pewnego stopnia przypomina migocący pył gwiezdny. Ta cecha przywodzi na myśl rozpoznane i częściowo zbadane przez naukę fotony, które posiadają cechy zarówno materialne, jak i energetyczne, niezmiernie wrażliwe na wpływy zewnętrzne. Według mistycyzmu cząstki astralnej energio-materii można łatwo kształtować przy pomocy myśli, woli i koncentracji, co sprawia, że myśl powodowana pragnieniem może się natychmiast zmaterializować w formie astralnej.


Następny świat, przyczynowy, jest zbudowany z jeszcze subtelniejszej energio-materii, którą wiele pism nazywa „mentalną", ponieważ operujące tam energie są bezpośrednio
zarządzane przez Uniwersalny Umysł i poprzez ten pryzmat oddziaływają na indywidualne umysły wszystkich istot żywych w trzech światach universum. Dopiero poza tymi trzema światami zaczynają się sfery „czystego ducha", czyli czystej energii bez domieszek materialnych.

Biblijne Słowo lub gnostyckie Logos (Duch święty) jest nurtem energii mającej swoje źródło w najwyższej sferze wszechświata, zwanego również Stworzeniem, składającego się z wielu universów. W istocie jednak Słowo jest samym tym źródłem, wypromieniowującym się w celu tworzenia wszechświata, dlatego nazywane jest Twórczym Słowem, czyli twórczą, świadomą energią. Jest ono pierwszą emanacją Absolutu, a właściwie - jak to zostało nazwane w mistycyzmie - Bogiem-w-Akcji w odróżnieniu odBoga-jako-Boga lub Pierworodnym, Synem Bożym i Duchem Swiętym według innych terminologii. Ten główny nurt dostarcza energii wszystkim światom poniżej, docierając do jego naj-
dalszych zakątków i przenikając oraz energetyzując każdy atom materii.[/quote

Słowo jest zatem aktywną i twórczą Mocą Boga. Każdamcząstka Stworzenia jest w wibracyjnym ruchu i bez niego nie mogłaby zaistnieć, a więc nie mógłby również zaistnieć
wszechświat. W miarę jak fizycy zagłębiają się coraz bardziej w materię, odkrywają, że im mniejsza jest jej „cząstka", tym wydaje się szybciej wibrować. Nawet pozornie nieruchomy kamień zmienia się nieustannie w sobie ze względu na tę wibrację. Jej szybkość jest wyjątkowo gwałtowna.

Uczeni przyznają, że nie mają pojęcia, co utrzymuje fizyczne Stworzenie w stanie nieustannego ruchu. Moc, przy pomocy której Stworzenie jest bez przerwy zasilane i utrzymywane w istnieniu, jest nauce nieznana. Mistycy mówią, że tą mocą jest
Słowo, pierwsza wibracja Boga, która wyprojektowuje Stworzenie i utrzymuje jego istnienie.

W swym ruchu odśrodkowym, czyli „w dół", jak się popularnie mówi, Słowo zużywa stosunkowo niewielką część energii na tworzenie materii. W ten sposób powstają poszczególne światy energetyczno-materialne począwszy od przyczynowego, poprzez astralny i eteryczny, aż do fizycznego świata maksymalnie zagęszczonej materii. W powrotnym ruchu dośrodkowym, czyli „w górę", Słowo odzyskuje energię poprzez rafinację ma- terii do stanu energetycznego. Inaczej mówiąc, energetyzowanie i produkcja materii jest procesem twórczym, zaś zwijanie materii do stanu energetycznego jest procesem niszczącym.Oba te procesy przebiegają nieustannie w Naturze i oba są nie-
zbędne, aby wszechświat mógł istnieć.

Z książki Piotra Listkiewicza "Poznaj siebie".