Forum - Schizofrenia

Siostro odpocznij
chleba i tak nie wystarczy dla wszystkich
dobra nowina to zerwane kłosy
i nikt nie wybacza głodu


Tam w ogrodzie trochę cieplej
w zbyt bladych dłoniach
zamarzają gołębie
a niebo jest wtedy dla nich
o jeden list za daleko


Pamiętasz jak w chowanego
On zawsze podglądał
to nie fer ...

W sąsiednim pokoju twój zmierzch
noc pozostawiła swój autograf
w pościeli ukrył się ostatni dreszcz
spózniona łza czy już może cyrograf?

Na ścianach błękit stracił spokój
ból zawsze wyjawia swoje imię
stąd do piekła ledwie pół kroku
byle byś znów była przy mmie

W ostatnim kręgu zawisł twój ślad ...

Po twoim wzruszeniu zmarzły ptaki za oknem
ciepło świtu
to tylko legenda

Jaskrawość lampy
nie jest przeznaczeniem ćmy
choć znów jestem pod tą samą kołdrą

Chciałem iść za Tobą do nieba
ale wpełzłem Ci tylko pod skórę
na ostatnim kręgu
nawet zmiennocieplnym
trochę za gorąco

Odsypiam kolejną Ciebie
tak bez specjalnego przekonania
następna zima to już prawie pewność

Nie uczyłem się czytać
by zdążyć przed samobójstwem poezji
dziś opowiadam Ci o zaćmieniach słońca
bo przebiśniegi zapachniały kiczem

W najcieplejszej części czyśćca
jest zawsze problem z kwiatami
między ...

Wdzięczność nabiera nowych kształtów
rozdrapuje powoli zmysły
zdzierając swe zagwieżdzone hybrydy
Nie sypiam już wcale
nocą nie po drodze mi do nieba

Zrywam liście w parkach do rana
jakby jesień miała w ogóle nie nadejść
w niedomykające się książki
wlatują już tylko białe kruki

Jesteś zbyt blisko ...

Witaj
Jeżeli to debiut to w mojej opini bardzo dobry.Jest tu logika,kimat..Pozdrawiam

Na naszym pograniczu
chłodzą się łzy
ich ciężar zakrzywia czasoprzestrzeń
między obłąkanymi już ustami

Einstein miał racje
miłość skraca życie

Nie przyjeżdzaj do mnie nigdy autostopem
moja nadzieja to hotel
dla przygodnych wzruszeń
i jest w nim pokoi wiele
nawet gdyby tak nie było i tak bym Ci nie powiedział

W prognozach mody
odkształca się wiara
w sznurach łez
na końcu
hartuje się

amen

Ona przeważnie ukrywa się w ciszy
za parawanem braków oczywistych
tylko niekiedy w trawie zapiszczy
wśród mgieł za bardzo mglistych

Jest bezsennością upartego maga
niedostępnością schodów do nieba
na rozstajach dróg opala się naga
tylko wraca zawsze kiedy nie trzeba

W ambiwalencji jej zjawiskowy ...

Nie wołaj mnie do późnych śniadań
w snach plączą jeszcze się gołębie
z pierwszym trzepotem
w rzęsach skrapla się żal

Nic nie jest prostsze niż śmierć
mimo że czajnik ożywa co rano w filażankach
nadzieja już dawno nie dzieli ciszy na pół

Zima zaczeła rządzić czasem
skuwając najpiękniejsze ...

Witaj
Podoba mi się mimo odrobiny niepotrzebnego patosu.Ale początek bardzo udany lepszy od mojego Pozdrawiam

Na krawędzi poezji migocze światło
zima odsłania swój smak
między słowami honoru
juz pada
w świeżym puchu tracę siły

Namiętność to amnezja
choć krew zastyga powoli
ja wciąż nie wiem
czy nagi twój akt to jeszcze sacrum
gdy śnię z nożem w dłoni


Sprawiedliwość jest ciągle niewidoma
w moich ...

Szepnełaś mi do ucha
z powrotami tak ci do twarzy
a we mnie nabrzemiewa
piętno dostępnego rozwiązania
aromat porannej kawy
działa już jak złoty strzał
niedawno widziałem Cię w piekle

Zdążyłem się nauczyć pisać na piasku
choć palce tak bardzo tęsknią by czytać z chłodu

Wiatr w ziarenkach się ...

Historia tych drzwi domyka się powoli
skrzypi leniwie jak strach
niekiedy przemknie przez nie pośpiesznie pijany anioł
w kącie pech zaczyna swą kartą grać

Blask twych oczu
jest przekleństwem dla gwiazd
wielka miłość to samotność
tak echo tłumaczą ostatni prorocy

A wystarczyło przecież przekręcić i ...

W prostych formach kryć się trzeba
gdy za drzwiami ryczy głodny lew
w okruszynie zwykłej zniknąć chleba
zamiast wina tylko świeża krew

W tym domowym rozgardiaszu
zatraciła się na dobre skala
już nie miauczy nic na poddaszu
wielkość przecież określa wiara

Czasem on zakłada swoje buty
nocą na ...

Przed domem zakwitły wiśnie
spóźnione trochę z poczuciem winy
blade usta już nie szukają siebie
krew nigdy nie ma wątpliwości

Wiosna ze łzami w oczach to tak niewiele
choć szron próbuje się zarumienić
to nieprawda że istnieje ból
nigdy go nie widziałem w lustrze

W moim bredzeniu o samym sobie
jest jakiś blef
artyzm ostatniego kieliszka
który wyznacza czułość rany i opatrunku

Pomiędzy już tylko
brak tchu
cisza
zbędna niebu dywidenda
ona czasem otwiera otchłanie wyobraźni
elementarz prawie poety
gdzie co drugi demon ma twoje imię
a na liściach chrzanu ...

W strugach deszczu spóźnia się świt
za oknem tkwi coś wiecej niż twarz
ty dopięta ledwie w gitarowy chwyt
Swoje pięć minut między strunami masz

W oparach sławy twoja szansa się tli
woń kadzideł sukces natychmiast wieszczy
lecz na tym ołtarzu za nadto łakną krwi
legiony wygłodniałych rytualnie ...

Jeśli znasz tę ciszę
to pokołysz mnie
wiem że nigdy nie zabraknie ci pytań
nie lękaj się
kołysz mnie wolniej
choć zasypia słońce
ja zawsze wierzę w twoją gwiazdę
bądz przy mnie
ktoś próbuje stawiać mi tarota

już czas
kadzidło krzyczy we mgle

Wciąż nocami miauczy mi ten kot 
co w rozdartych butach przeprowadził mnie przez bajki
świt to happy end
rycerze wychodzą do pracy

Za przesolone morza na policzkach
za odliczania alarmowe księżyca
za katechizm kabla
za werterowski sen mamy
Czytaj szybciej mi tato